شایعهای که بورس را لرزاند
پاسخگوی اعتماد سوخته سهامداران کیست؟ ۴ سال پس از سقوط تاریخی بورس، بازار سرمایه همچنان قربانی بیاعتمادی و رانت اطلاعاتی است؛ ریزش روز گذشته بار دیگر زخمهای کهنه سهامداران را تازه کرد.
در تابستان ۱۳۹۹، حسن روحانی، رئیسجمهور وقت، در اوج التهاب بازار سرمایه در ۲۲ مرداد و درست ۲ روز بعد از سقف تاریخی شاخص کل بورس در ۱۳۹۹ اعلام کرد: «بورس بهترین مکان برای سرمایهگذاری است، نه سکه و دلار.» این سخنان تنها چند روز بعد از شروع سقوط تاریخی شاخص کل بورس از ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار واحد به زیر یک میلیون و ۶۰۰ هزار واحد مطرح شد؛ سقوطی که آغاز یک فاجعه بود، نه فقط برای شاخصها، بلکه برای اعتماد عمومی و سهامدارن بازار بورس.
در همان سال، عبدالناصر همتی، رئیس وقت بانک مرکزی، علت اصلی ریزش بازار را دعوای وزیر نفت و وزیر اقتصاد بر سر عرضه همین صندوق پالایش دانست. اما فرهاد دژپسند، وزیر اقتصاد وقت، پاسخ داد که مشکل از جای دیگر است: نرخ سود بینبانکی. او گفت بالا رفتن سود بینبانکی به ۱۹ درصد، سیگنالی منفی و مرگبار به بازار سهام ارسال کرد.
روز گذشته ۴ خرداد ۱۴۰۴، خبری مبنی بر دریافت نامهای محرمانه از سوی شورای هماهنگی اقتصادی سران قوا توسط دو خودروساز بزرگ منتشر شد. این نامه خواستار توقف واگذاری سهام ایرانخودرو و سایپا بود. با این حال شامگاه دیروز، مرکز رسانه قوه قضائیه اساس وجود چنین نامهای را تکذیب کرد و اعلام کرد که چنین موضوعی در شورا مطرح نشده است.
این تناقضها موجب بیاعتمادی بیشتر سهامداران به سیاستگذاران شده است و حالا سوالات جدیتری مطرح است و باید پرسید بالاخره واقعیت این نامه چیست؟ اگر نامه از سوی دبیرخانه شورای هماهنگی اقتصادی نبوده، چه کسی آن را نوشته و ابلاغ کرده؟ یا در صورت حقیقت داشتن آن، چه کسانی پیش از انتشار عمومی، بر پایه آن سهام خود را فروختند؟ و بالاخره چه کسی پاسخگوی زیان ۱۰۶ هزار میلیاردی سهامداران است؟
دیدگاهتان را بنویسید