نمایشگاهی با هویت ملی و دغدغههای اقتصادی
شمار مبتلایان به اختلال اتیسم در سایر نقاط جهان روبه گسترش است و متاسفانه در کشور ما ایران هنوز آمار دقیق افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، نامشخص و بلاتکلیف است.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری سپاهان خبر، “اُتیسم” یک اختلال رشدی_عصبی است که بر نحوه تعامل، برقراری ارتباط و همچنین بر نوع رفتار فرد مبتلا تاثیر می‌گذارد.
بر اساس آنچه یافته‌های پزشکی و روانپزشکی نشان می‌دهد، اختلال اتیسم در ۳ سال اول زندگی بروز کرده و تا پایان عمر با فرد مبتلا باقی می‌ماند.
از جمله علائمی که در رفتار و تعامل فرد دارای اتیسم مشخص و مشهود است می‌توان به نقص در ارتباط با افراد، اختلال برقراری ارتباط با محیط‌های مختلف، بروز رفتارهای کلیشه‌ای و محدودیت‌های رفتاری، حرکتی و بروز چالش‌هایی در عملکرد حواس پنجگانه اشاره کرد.
۳ تا ۵ سالگی سنین طلایی مهارت‌آموزی کودکان مبتلا به اُتیسم!
سعیده صالح غفاری، مدیرعامل انجمن اتیسم ایران، در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی وبسایت خبری سپاهان خبر، اظهار کرد: افرادی که به اختلال اُتیسم مبتلا هستند، نسبت به دیگران دنیا را متفاوت می‌بینند و نوع شنوایی آن‌ها هم با دیگر افراد متفاوت است.
وی تصریح کرد: مبتلایان به اختلال اُتیسم همچنین در نوع احساسی که نسبت به افراد یا محیط دارند، تجربه دیگری دارند و بنابراین به مراقبت و تعامل متفاوتی هم نیاز دارند.
رئیس انجمن اُتیسم ایران در ادامه خاطرنشان کرد: طیف ابتلای افراد به اُتیسم از خفیف تا شدید متغیر است و در افراد مختلف به طور متفاوت نمایان می‌شود.
صالح‌غفاری تاکید کرد: کم‌توانی ذهنی، اختلال یکپارچگی حسی، اختلال بیش فعالی، نقص توجه، صرع و مشکلات گوارشی از جمله اختلالاتی است که فرد مبتلا به اُتیسم با این موارد هم مواجه است و همین چندگانگی اختلالات برای مبتلایان مسیر کنترل اُتیسم را برای فرد مبتلا سخت‌تر می‌کند.
وی یادآور شد: برای اُتیسم هیچ نوع درمان قطعی وجود ندارد و تنها با شناسایی، ارزیابی و مداخله زودهنگام می‌توان این اختلال را کنترل کرد و هر چه این اختلال در سنین پایین‌تر تشخیص داده شود، فرد مبتلا امکان یادگیری و آموزش مهارت‌های بیشتری را پیدا خواهد کرد.
رئیس انجمن اُتیسم ایران تاکید کرد: سنین ۳ تا ۵ سالگی به عنوان سنین طلایی، توانبخشی کودک مبتلا به اُتیسم شناخته شده است و در صورت تشخیص زودهنگام علاوه بر اینکه فرد امکان مهارت آموزی بیشتری پیدا می‌کند، شرایط استقلال بیشتری هم برای او به وجود می‌آید و همچنین مشکلات و چالش‌های کمتری را هم در آینده برای فرد مبتلا به اُتیسم رقم می‌زند.
صالح‌غفاری اضافه کرد: شمار مبتلایان به اختلال اُتیسم در ایران نامشخص است و این موضوع مشکلاتی را هم برای کسانی که نمی‌دانند به این اختلال مبتلا هستند و هم برای جامعه ایجاد می‌کند.
ضرورت آگاهی بخشی و آشنایی سایر افراد جامعه با اختلال اُتیسم!
مردم در جامعه امروز با اختلال اُتیسم و نحوه تعامل با مبتلایان آشنایی چندانی ندارند و همین مسئله ارتباط‌گیری و رفتار افراد مبتلا به این اختلال را با چالش مواجه می‌کند.
ضرورت افزایش آگاهی عموم مردم نسبت به اختلال اُتیسم و چگونگی تعامل به مبتلایان امری بسیار مهم است که زندگی در جهان پرتنش امروز، اهمیت فراگیری این قبیل اطلاعات را دو چندان ساخته است.
دیدگاهتان را بنویسید