صنعت فولاد ایران در سالهای اخیر با چالشهای متعددی از جمله ناترازی انرژی، هزینههای بالای حملونقل و تغییرات بازار جهانی مواجه بوده است. به همین منظور، با علی امرائی، مدیرعامل شرکت فولاد سنگان، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان فولاد کشور، به گفتوگو نشستیم تا درباره وضعیت کنونی، چالشها و راهکارهای پیشرو در این صنعت مهم، به تفصیل صحبت کنیم. علی امرائی، مدیرعامل فولاد سنگان، با اشاره به چالشهای جدی صنعت فولاد ایران از جمله ناترازی انرژی و هزینههای بالای حملونقل، راهکارهای عملی مانند توسعه حملونقل ریلی و بهینهسازی مصرف انرژی را مطرح کرد.
وی همچنین چشمانداز صنعت فولاد را به سمت تولید فولادهای آلیاژی با ارزش افزوده بالاتر و توسعه صادرات با توجیه اقتصادی بهتر ترسیم نمود.
علیرغم مشکلات، فولاد سنگان با مدیریت هوشمندانه توانسته سودآوری خود را افزایش دهد و به عنوان یکی از پیشروان صنعت فولاد کشور، نقش مهمی در توسعه پایدار این صنعت ایفا کند. این گفتوگو با هدف ارائه تصویری دقیق و کارشناسانه از وضعیت صنعت فولاد، چالشها و فرصتهای پیشرو، میتواند مرجع مناسبی برای فعالان اقتصادی، کارشناسان و علاقهمندان به این حوزه باشد.
– فولاد سنگان در مسیر توسعه و چالشها
شرکت فولاد سنگان با ظرفیت تولید قابل توجه و نقش کلیدی در تامین مواد اولیه فولاد مبارکه، به عنوان یکی از بازیگران اصلی صنعت فولاد ایران شناخته میشود. علیرغم مشکلاتی مانند ناترازی انرژی و هزینههای حملونقل، این شرکت توانسته با مدیریت هوشمندانه، سودآوری خود را نسبت به سال گذشته افزایش دهد. در این گفتوگو، مدیرعامل فولاد سنگان به بررسی دقیق این مسائل و ارائه راهکارهای عملی پرداخته است.
– آقای امرائی، با توجه به شرایط فعلی صنعت فولاد، مهمترین چالشهایی که شرکت فولاد سنگان با آن مواجه است، چیست؟
یکی از بزرگترین چالشهای ما، ناترازی انرژی است که به معنی مصرف بیشتر از تولید انرژی در کشور است. این موضوع فشار زیادی بر صنایع بزرگ وارد میکند. همچنین هزینههای حملونقل به ویژه در شرق کشور بسیار بالاست. برای مثال، هزینه حمل سنگآهن از خواف به بندرعباس که برای صادرات
است، بین ۱۰۰ تا ۱۳۰ دلار به ازای هر تن میرسد که حتی از قیمت سنگآهن بیشتر است. این هزینهها توجیه اقتصادی سرمایهگذاری را به شدت کاهش داده و برای سهامداران مخاطرهآمیز شده است.
– هزینههای حملونقل به چه شکل بر سودآوری شرکت تاثیر گذاشته است؟
قیمت نقدی کنسانتره در بورس کالا حدود ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به ازای هر تن است، اما هزینه حملونقل تا ۲ میلیون تومان میرسد که این رقم قبل از افزایش قیمت گازوئیل است. با افزایش قیمت حاملهای انرژی، این هزینهها بیشتر شده و حاشیه سود شرکتها را کاهش داده است. این شرایط باعث شده تولید برای برخی شرکتها فاقد توجیه اقتصادی باشد و سرمایهگذاریها با ریسک بالایی همراه شود.
– راهکار شرکت فولاد سنگان برای مقابله با این مشکلات چیست؟
ما توسعه حملونقل ریلی را بهترین راهکار میدانیم. حملونقل ریلی علاوه بر صرفهجویی در هزینه، سرعت بالاتر، کاهش تخریب زیرساختهای جادهای و کاهش مخاطرات جانی را به همراه دارد.
طبق سند چشمانداز ۱۴۰۴، قرار بود ۲۶ هزار کیلومتر خط ریلی داشته باشیم، اما اکنون فقط حدود ۱۵ تا ۱۸ هزار کیلومتر وجود دارد که کافی نیست. ما نیازمند احداث خط آهن خواف تا بافق هستیم، زیرا ظرفیت حملونقل ریلی فعلی فقط ۸ میلیون تن است، در حالی که تولید ما ۲۰ میلیون تن است و در دو سال آینده به ۲۵ میلیون تن خواهد رسید.
– چشمانداز جهانی صنعت فولاد را چگونه ارزیابی میکنید؟
مطالعات بینالمللی نشان میدهد که آینده روشنی برای تولید فولاد خام وجود ندارد. مصرف فولاد در جهان کاهش یافته است، زیرا صنایع به سمت سبکسازی و استفاده کمتر از فولاد در ساختوساز، خودروسازی و لوازم خانگی حرکت کردهاند. بنابراین، تولید فولادهای آلیاژی با ارزش افزوده بالاتر میتواند آینده بهتری برای صنعت فولاد رقم بزند. ما در فولاد سنگان بر اساس استراتژی کلان فولاد مبارکه و نیازهای منطقهای، توسعههای خود را به سمت تولیدات با توجیه اقتصادی و صادراتی بهتر هدایت میکنیم.
– آیا برنامهای برای تکمیل زنجیره تولید در استان دارید؟
فعلاً امکان تکمیل زنجیره تولید در استان وجود ندارد، زیرا مواد اولیه تولیدی ما به طور کامل به فولاد مبارکه اختصاص یافته است. برای تکمیل زنجیره باید موافقت سهامداران استان جلب شود و توجیه اقتصادی مشخص گردد. این موضوع نیازمند برنامهریزی دقیق و همکاری همه جانبه است.
– وضعیت بازار صادراتی فولاد سنگان چگونه است؟
تمام محصول ما عمدتاً به فولاد مبارکه عرضه میشود، اما در مواقعی که فولاد مبارکه به دلیل قطعی برق یا گاز دچار مشکل میشود، محصول خود را صادر میکنیم. متأسفانه صادرات برای ما توجیه اقتصادی ندارد، زیرا هزینه حمل تا بندرعباس و سپس به چین بسیار بالاست. همچنین اختلاف نرخ دلار توافقی و آزاد، باعث کاهش سودآوری صادرات شده است. این اختلاف گاهی تا ۵۰ درصد میرسد و به تولیدکننده نمیرسد، که توجیهپذیری صادرات را به شدت کاهش میدهد.
– با وجود این چالشها، عملکرد مالی شرکت چگونه بوده است؟
با مدیریت صحیح چالشهای انرژی و تولید با ظرفیت اسمی و کمترین توقفات، توانستیم سودآوری خود را نسبت به سال گذشته حدود ۵ درصد افزایش دهیم. البته افزایش قیمت حاملهای انرژی، هزینههای حمل و قیمت سنگآهن، همگی فشار زیادی بر حاشیه سود شرکت وارد کردهاند، اما با بهینهسازی مصرف انرژی و مدیریت دقیق، توانستیم این فشارها را کنترل کنیم.
– درباره ناترازی انرژی و اقدامات شرکت در این زمینه توضیح دهید.
ما در پویش بهینهسازی مصرف انرژی و گاز مشارکت فعال داریم. ناترازی یعنی مصرف بیشتر از تولید انرژی که باید با فرهنگسازی و بهینهسازی مصرف کاهش یابد. ما با خرید تجهیزات و بخاریهای با راندمان انرژی بالا، مصرف گاز را کاهش دادهایم که به بهینهسازی مصرف کمک کرده است. نباید با تاکید بیش از حد بر ناترازی، بهداشت روانی جامعه را تحت تاثیر قرار دهیم، بلکه باید با همکاری مردم و صنایع، مصرف را مدیریت کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید