به گزارس سپاهان خبر، محمد انوربجارزهی نماینده چابهار درمجلس شورای اسلامی، درگفتگو با خبرنگار سپاهان خبر ضمن انتقاد از بی توجهی به مشکلات مناطق محروم اظهار داشت: به نظر می رسد برخی از سیاست مدارانِ تصمیم گیر، بی خیالی های قابل تاملی نسبت به مصائب و معضلات مناطق محروم دارند. متأسفانه صدای مظلوم حتی اگر حنجره هم پاره کند، اجازه شنیدهشدن ندارد، مساله این است. درحالیکه تاریخ ثابت کرده است بهترین نخبگان برآمده از دل همین کپرنشینان بودهاند. وی با بیان اینکه” مگر مناطق محروم جزو این مملکت نیست؟”، اضافه کرد: فقط پول فروش هفت روز نفت کافی است تا تمام زیر ساختهای استانهای محرومی چون سیستان و بلوچستان کامل شود.
مقام معظم رهبری در دهه هشتاد به سیستان و بلوچستان سفرکردند و مصوباتی را اعلام کردند و دولت وقت و دولتهای بعدی مکلف شدند تا مصوبات را دربخش های راه – بهداشت – آموزش و سایر بخشها اجرا کنند؛ اما هیچ یک از مصوبات سفرایشان تا به امروز به طور کامل اجرا نشده است.
این نماینده نیکشهر، کنارک، قصرقند، دشتیاری و زرآباد ادامه داد: بازهم تأکید میکنیم که فقط پول هفت روز نفت را که ۶۰ هزار میلیارد تومان است دراختیار برنامهوبودجه و استانداری سیستان و بلوچستان قرار دهند، تمام زیرساختهایی که برای حل معضلات نیاز است، آماده شود. وی خطاب به سازمان برنامهوبودجه گفت: فقط پول هفت روز نفت کشور را بدهید تا مشکلات زیر ساختی سیستان و بلوچستان را حل کنیم. بجارزهی خاطرنشان کرد: انشالا آینده حوزه ما روشن است و آینده ایران روشنتر از وضعیت کنونی خواهد بود. مطمئن هستم با این مجلس و این رئیسجمهوری که خیلی زلال و قاطع است، اتفاقات بسیار خوبی در حوزه داخلی و خارجی کشور رخ میدهد.
به هرترتیب، تا دو ماه دیگر سال تحصیلی جدید آغاز میشود و دغدغههای تکراری چون: کمبود معلم – مدارس فرسوده – غیراستاندارد بودن فضای کلاسها – هزینههای “مندرآوردی” مدیران برای ثبتنام – محتواهای تغییریافته و عجیب غریب کتب درسی، پررنگتر از قبل سر تیتر اخبار و شبکههای مجازی قرار میگیرد. بازهم یک سال تحصیلی دیگر در حالی به پایان رسید که تا ماههای آخر سال در بعضی از مدارس بهویژه مناطق محروم، دانشآموزان از داشتن معلم ثابت، بیبهره بودند و درس و مشقشان را با مشکلات عدیده دیگر که حاصل سوءمدیریتها در نظام آموزشوپرورش کشورمان است، سپری کردند.
این معضلات تخت جمشیدی در یک طرف و وجود دهها فارغالتحصیل بیکار رشتههای آموزشی و حتی دانشگاهی فرهنگیان، در سوی دیگر قرار دارد که متأسفانه همواره جز گفتاردرمانی، التیام مؤثری برای آن اجرا نشده است. دراینبین، اندوه مضاعفی برای کودکان و نوجوانان نقاط مرزی محروم کشور احساس میشود، همانهایی که سالهاست قربانی تبعیضها و بیخیالیهای مسئولان خرد و کلان شدهاند و در اغلب موارد حسرت درسخواندن و ادامه تحصیل بر دلشان میماند.
دیدگاهتان را بنویسید