کشاورزی ایران در حالی با بحرانی ساختاری و رشد منفی در بهار ۱۴۰۳ مواجه است که دستاوردها و تلاش‌ها برای عبور از کشاورزی سنتی و حرکت به سوی کشاورزی مدرن در استان‌هایی مانند اصفهان، توجه‌ها را به نقش مدیریت منابع آب‌وخاک و اصلاحات بنیادین جلب کرده است.

اقتصاد هر کشوری در مسیر پویایی و توسعه، همواره با چالش‌ها و بزنگاه‌های متعددی روبروست. در دوران بحران‌ها، به‌ویژه آنهایی که ناشی از تنش‌های ژئوپلیتیکی یا رکودهای اقتصادی هستند، نقش حمایت‌های دولتی از بخش خصوصی و تولیدکنندگان بیش از پیش پررنگ می‌شود.

حفظ ذخایر ژنتیکی دام عشایر نه تنها یکی از مهم‌ترین راهکارهای توسعه پایدار در بخش کشاورزی کشور به شمار می‌رود، بلکه نقش کلیدی در تضمین امنیت غذایی و پایداری زیست‌محیطی دارد.

در شهرستان خور و بیابانک استان اصفهان، فصل برداشت خرما به‌زودی آغاز می‌شود. رسیدن برخی از ارقام بومی و زودرس خرما مانند کبکاب، مضافتی، شکری، حلیله و کلوته، نوید شروع برداشت محصول در مرداد ماه ۱۴۰۴ را به کشاورزان این منطقه می‌دهد.

سرپرست شرکت خدمات حمایتی کشاورزی اصفهان اعلام کرد کمبود کود اوره ناشی از ناترازی انرژی و عدم تحویل کود توسط پتروشیمی‌ها، موجب مشکلات جدی برای کشاورزان استان شده است.

شرکت آب منطقه‌ای اصفهان در راستای اجرای طرح احیا و تعادل‌بخشی منابع آب، با جدیت تمام به مقابله با حفاری چاه‌های غیرمجاز پرداخته و تا به امروز موفق به پر و مسدود کردن ۱۰ هزار و ۹۴۵ حلقه چاه غیرمجاز در سراسر استان شده است.

در روزگاری که چالش‌های زیست‌محیطی و تأمین امنیت غذایی به دغدغه‌های اصلی جوامع بشری تبدیل شده‌اند، حفاظت از منابع طبیعی و اراضی کشاورزی، اهمیتی دوچندان یافته است.

در بیست وچهارمین نشست هیئت نمایندگان اتاق ایران، اهمیت حیاتی بخش کشاورزی و دامداری به عنوان ستون فقرات امنیت غذایی کشور به طور ویژه مورد تأکید قرار گرفت.

اصفهان، قلب تپنده صنایع تبدیلی کشاورزی ایران، امروزه با تولید بیش از ۵.۵ میلیون تن محصولات صنایع تبدیلی و غذایی، نقشی بی بدیل در توسعه اقتصادی و اشتغالزایی استان ایفا می‌کند.

پس از جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران، نخستین گردهمایی نمایندگان بخش‌های مختلف اقتصادی کشور در قالب بیست‌وچهارمین نشست هیئت نمایندگان اتاق ایران برگزار شد.