اجرای طرح ها بر اساس روش‌های هیدروپونیک و گلخانه‌ای
مجموعه باغ فین در سال ۱۹۳۵ میلادی در آثار ملی ایران به ثبت رسید. کار ثبت جهانی این اثر که از سال ۲۰۰۷ میلادی آغاز شده بود، چندین سال به طول انجامید و سرانجام در زمستان ۱۳۸۹، مرحله اول ثبت این اثر در فهرست میراث جهانی یونسکو به انجام رسید.
به گزارش سپاهان خبر; استاندار اصفهان گفت: ثبت جهانی باغ فین پایان راه این اثر عظیم تاریخی نیست بلکه شروع مسئولیتی جدید است.
مهدی جمالی‌نژاد در یادمان چهاردهمین سالروز ثبت باغ تاریخی فین در فهرست میراث جهانی یونسکو با اشاره به قدمت شهرستان کاشان اظهار کرد: باغ فین کاشان یکی از شاهکارهای معماری ایرانی و نمونه بی‌نظیری از باغ‌های تاریخی است.
وی افزود: این اثر نتیجه تلاش‌های جمعی از متخصصان و دلسوزان شهرستان کاشان بوده و نماد هنر، تمدن، اصالت و هویت ایرانی است.
استاندار اصفهان با بیان اینکه باغ فین نه فقط یک اثر تاریخی بلکه نماد تعادل‌بخشی بین طبیعت و معماری است، گفت: ارتباط باغ فین کاشان با شخصیت‌های برجسته‌ای نظیر امیرکبیر و بسیاری از رویدادهای ملی، منجر به ماندگاری آن در تاریخ شفاهی ایران می‌شود.
وی با تأکید بر مسئولیت مشترک در حفظ این میراث بیان کرد: تمام مردم کاشان در حفظ آثاری همچون باغ فین سرآمد هستند و حس وظیفه‌شناسی و همبستگی آنها در این امر قابل تقدیر است؛ حفاظت، مرمت و معرفی شایسته این آثار به نسل‌های بعدی و گردشگران ضروری است و جایگاه ممتاز باغ فین در تعداد بازدیدکنندگان، بیانگر این ضرورت است.
جمالی‌نژاد با اشاره به تأثیر باغ فین در توسعه گردشگری و اقتصاد منطقه تصریح کرد: تشکیل این گردهمایی پس از رخدادهای ۱۲ روز گذشته در کشور نشان می‌دهد که نبض باغ فین هنوز در تپش است و ضربان آن در شرایط سخت نه تنها متوقف بلکه کند هم نمی‌شود.
وی افزود: حس امید، آینده‌نگری، فرصت‌های جدید برای گردشگری و تبدیل این اثر به یکی از قطب‌های اصلی فرهنگی و هنری ایران اسلامی، در باغ فین دیده می‌شود؛ این اثر همواره الهام‌بخش بوده و هست و ثبت جهانی آن، پایان راهش نبوده بلکه آغاز یک مسئولیت بزرگتر است.
بد نیست بدانید باغ فین کاشان، نام یک باغ ایرانی است که حمام فین نیز در آن قرار دارد. مکان نامبرده جایی است که ناصرالدین‌شاه، در سال 1852 میلادی صدراعظم خود امیرکبیر را در آن به قتل رساند. سابقه و قدمت باغ فین به دوره صفویه بازمی‌گردد.
وسعت باغ بالغ بر 23 هزار مترمربع و شامل یک حیاط مرکزی است که به وسیله دیوار، بارو و برج‌های استوانه شکل محصور شده‌است. در مقایسه با بسیاری از باغ‌های ایرانی مشابه، باغ فین با آب قابل توجهی مشروب می‌شود.
برخی منابع تاریخی قدمت این باغ را به دوران سلطنت آل‌بویه می‌رسانند. به استناد این منابع، زلزله مهیب سال 1573 میلادی باعث تخریب کلی باغ شد. بقایای باغی در چند صد متری باغ فین(باغ نو) موجود است که به باغ کهنه معروف است. باغ کهنه در دوره ایلخانان مغول بیشترین گسترش را یافته بوده‌است. به هرحال ساختمان باغ فین فعلی به دوران شاه‌عباس اول نسبت داده شده و میراث فرهنگی ایران طراح باغ را غیاث‌الدین جمشید کاشانی می‌داند. با این وجود منابع دانشگاهی طراح باغ را شیخ بهایی معرفی می‌کنند.
کار ساخت و توسعه عمرانی باغ در دوره شاه صفی و شاه‌عباس دوم نیز ادامه یافت و به اوج رسید. بناهای سردر ورودی، کوشک صفوی و یکی از حمام‌ها محصول این دوره بوده‌اند. همچنین شاه سلیمان صفوی صفه‌ای پیرامون چشمه فین بنا نمود که احتمالا موجب تغییر نام چشمه فین به چشمه سلیمانیه بوده‌است.
دیدگاهتان را بنویسید