نخستین مدرسه هوشمند در اصفهان احداث می‌شود
سعیده فهیمی ،مدیر روابط عمومی شرکت توزیع نیروی برق استان یزد; در شرایطی که بحران مصرف انرژی به یکی از جدی‌ترین چالش‌های زیرساختی کشور بدل شده است، تمرکز بر کاهش مصرف در بخش ساختمان‌ها ، که بیش از ۴۰ درصد از کل انرژی مصرفی کشور را به خود اختصاص می‌دهند ، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است.
در این میان، مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان به‌عنوان سندی کلیدی برای مدیریت انرژی در ساختمان‌ها، جایگاهی راهبردی دارد.
به گزارش سپاهان خبر; بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده توسط سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت، دانشگاه تهران و همچنین تحلیل‌های ارائه‌شده در گزارش‌های مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، اجرای کامل و صحیح مبحث ۱۹ می‌تواند به‌طور میانگین موجب کاهش ۳۰ تا ۵۰ درصدی مصرف انرژی در ساختمان‌های مسکونی و اداری شود؛ رقمی قابل‌توجه که در صورت تعمیم به سطح ملی، منجر به کاهش چشمگیر بار شبکه در فصول اوج مصرف خواهد شد.
مبحث ۱۹؛ الزامات و فرصت‌ها
مبحث ۱۹ به‌عنوان یکی از مباحث بیست‌و‌دوگانه مقررات ملی ساختمان، شامل ضوابطی برای طراحی، اجرا و بهره‌برداری از ساختمان‌ها به‌منظور ارتقای بهره‌وری انرژی، کاهش اتلاف حرارتی و استفاده بهینه از منابع است.
این مقررات دربرگیرنده راهکارهایی نظیر:
▪️عایق‌کاری حرارتی پوسته خارجی ساختمان
▪️نصب پنجره‌های دوجداره با ضریب انتقال حرارت پایین
▪️طراحی معماری بر پایه اقلیم‌گرایی و تهویه طبیعی
▪️نصب تجهیزات گرمایشی و سرمایشی راندمان‌بالا
▪️به‌کارگیری سامانه‌های مدیریت هوشمند انرژی است که همگی در کاهش نیاز به مصرف انرژی‌های تجدیدناپذیر و کاهش تولید آلاینده‌های زیست‌محیطی موثر هستند.
مزایای کلان برای کشور
کارشناسان حوزه انرژی معتقدند عدم اجرای مبحث ۱۹ منجر به هدررفت سالانه میلیاردها مترمکعب گاز طبیعی و ده‌ها هزار مگاوات ساعت برق در بخش خانگی می‌شود. این در حالی است که، براساس مطالعات بین‌المللی، ایران یکی از ده کشور پرمصرف انرژی در حوزه ساختمان به‌شمار می‌رود و تنها از طریق بهینه‌سازی می‌توان سهم قابل توجهی از مصرف را کاهش داد؛ بی‌آنکه رفاه مردم کاهش یابد.
تأکید بر نظارت و اجرای یکپارچه
تجربه کشورهای موفق در مدیریت انرژی ساختمان – نظیر آلمان، ژاپن و ترکیه ، نشان می‌دهد موفقیت در کاهش مصرف انرژی تنها زمانی محقق می‌شود که الزامات فنی با نظارت جدی و فرهنگ‌سازی عمومی همراه شود. بنابراین، اجرای مبحث ۱۹ نباید صرفاً به‌عنوان یک الزام فنی تلقی گردد، بلکه نیازمند همکاری فراگیر دستگاه‌های اجرایی، شهرداری‌ها، مهندسین ناظر، رسانه‌ها و شهروندان است.
جمع‌بندی
اجرای دقیق مبحث ۱۹ نه‌تنها راهی برای مقابله با خاموشی‌های احتمالی و کاهش هزینه‌های قبوض انرژی است، بلکه بستری مطمئن برای توسعه پایدار، کاهش شدت انرژی و حفاظت از منافع بین‌نسلی کشور به‌شمار می‌رود. از این‌رو، ارتقاء جایگاه این مبحث در فرایند صدور پروانه‌های ساختمانی و نیز الزام‌آوری اجرای آن توسط نهادهای ذی‌ربط، ضرورتی راهبردی برای عبور از بحران انرژی است.
دیدگاهتان را بنویسید