ما در جهانی زندگی میکنیم که فشارها زیادند، سرعتها بالا رفته، و توقعات از خودمان گاه بیرحمانهاند. در چنین شرایطی، مراقبت از روان، یک توصیهی لوکس نیست؛ یک نیاز حیاتی است. بدون سلامت روان، هیچ موفقیتی مزه نمیدهد. سلامت، چیزی فراتر از نبود بیماری است. یعنی تعادل، آرامش و حس زیستن در لحظه. یعنی توانایی لذت بردن از یک فنجان چای، یا لبخند کودکمان در انتهای روز. اما این لذتها زمانی معنا دارند که روانمان آرام باشد، ذهنمان آشفته و خسته نباشد.
به گزارش سپاهان خبر ، امروز روز جهانی سلامت است و مراقبت از روان میتواند از چیزهایی خیلی ساده شروع شود. یک پیادهروی کوتاه زیر نور خورشید، حرف زدن با یک دوست امن، نوشتن افکار در دفترچه، یا حتی خاموش کردن موبایل برای یک ساعت. همین ریزکارها، معجزههای کوچکاند. باید یاد بگیریم به احساساتمان گوش بسپاریم. باید بلد باشیم نفس بکشیم، و بگوییم: من خستهام، من غمگینم، من به کمک نیاز دارم، چرا که پذیرش این جملهها نشانهی ضعف نیست، نشانهی شهامت است. شهامت مواجهه با خود واقعیمان.
رها کردن رابطهای سمی، یک عمل شفابخش
روابط سالم هم نقش مهمی در سلامت روان ما دارند. گاهی یک جمله کوتاه از کسی که می شناسیم میتواند جان تازهای در ما بدمد و گاهی هم، رها کردن رابطهای سمی، خود یک عمل شفابخش است. یادمان نرود، آرامش، مهمتر از هر وابستگیست.
شاید لازم باشد چیزی را تغییر دهیم
به یاد داشته باشیم اگر خودت را دوست نداشته باشی، نمیتوانی هیچکس را واقعاً دوست داشته باشی. پس این روز، این لحظه، این فرصت… را صرف خودت کن. نه از سر خودخواهی، بلکه از سر آگاهی. تو سزاوار آرامشی و شاید لازم باشد چیزی را تغییر دهیم، عادتی را ترک کنیم، یا حرفی را بالاخره بزنیم. شاید فقط باید بخوابیم، یا فقط یک روز هیچ کاری نکنیم و بگذاریم روانمان نفسی تازه کند.
قویترین آدمها کسانی هستند که میدانند چه زمانی کمک بخواهند
فرهنگ ما هنوز با درمان روان، آشتی کامل نکرده. هنوز کسانی هستند که از رفتن پیش روانشناس خجالت میکشند. اما واقعیت این است که قویترین آدمها کسانی هستند که میدانند چه زمانی کمک بخواهند. درمان، یعنی شجاعت برای بهتر شدن.
سلامت روان یعنی اینکه به خودت اجازه بدهی انسان باشی؛ با اشکها، ترسها، ضعفها و آرزوهای کوچک و بزرگت. یعنی نه گفتن را بلد باشی، از خودت مرز داشته باشی، و با خودت به نرمی و مهربانی رفتار کنی.
دیدگاهتان را بنویسید