درد عضله، استخوان و مفصلها، حالت تهوع، استفراغ، درد پشت چشمها، تورم غدد لنفاوی و راش از علائم ابتلا به تب دنگی است. تب دنگی انتقال انسان به انسان ندارد و صرفاً از طریق نیش پشه منتقل میشود. اکثر موارد ابتلا به تب دنگی علامتی ندارند یا دارای علائم خفیف هستند.
شه آئدس که عامل ایجاد تب دنگی است، در ایران در استانهای هرمزگان، سیستان و بلوچستان (چابهار و کنارک)، بوشهر (عسلویه و کنگان) و گیلان گسترش دارد. با وجود این، خطر آلودگی بقیه استانها به این پشهها وجود دارد.
ویروس تب دنگی توسط پشه آئدس انتشار مییابد. این پشهها در نزدیکی محل زندگی انسان و بهویژه در آبهای راکد، لاستیک و تایرهای مستعمل، قوطی کنسرو و… رشد میکنند. هنگامی که یک پشه، فردی آلوده به ویروس مولد تب دنگی را نیش میزند، ویروس وارد بدن پشه میشود سپس هنگامی که پشه آلوده فرد دیگری را نیش میزند، ویروس وارد جریان خون آن فرد میشود.
علائم این بیماری 4 تا 10 روز پس از گزش پشه ایجاد میشود و در عرض یک هفته بهبود مییابد.
دیدگاهتان را بنویسید