حنا؛ نگین گردشگری جنوب اصفهان
به گزارش سپاهان خبر، در تعریف کوتاهی از فلرهای نفتی و گازی به زبان ساده می توان گفت”به طور طبیعی استخراج نفت و صنایع پترو شیمی همچنین پالایشگاههای نفتی و گازی، با مواد زائد گازی همراه است که فرایند سوزاندن گازهای مازاد در این فعالیت ها به تجهیزات مناسب و استاندارد خودش نیاز دارد، اما در برخی از مناطق نفتی مانند خوزستان این نکات به دلیل نبود تاسیسات و تجهیزات کافی و وجود قطعات فرسوده، رعایت نمی شود. در نتیجه با استفاده از یک شعله بی حفاظ (فلر) گازهای مازاد، سوزانده و از طریق این مشعل ها در هوا منتشر می شود که حاوی ۲۵۰ ماده سمی شناخته شده مختلف است”.
اکنون سالهاست که ساکنان شهرهای نفت خیز و پالایشگاهی چون: آبادان-اهواز-گچساران و اصفهان در آتش درآمدهای چندین و چند میلیارد دلاری حاصل از این صنایع سوزانده می شوند بدون آن که سهمی از آن داشته باشند. موضوع فلرها و هشدارهای زیست محیطی ناشی از آن و درخواست توقف این تهدیدکننده های سلامت بارها اعلام شده اما اقدام جدی و دائمی صورت نگرفته است. تا جایی که چندی پیش داوود میرشکار مدیرکل محیط زیست خوزستان اعلام کرد: به اندازه ۱۱۰ میلیون دلار سرمایه مملکت درفلرهای نفتی سوزانده می شود و سلامت مردم خوزستان هم به همراه آن می سوزد و دود هوا می شود، درحالی که این گازها می‌تواند خوراک پتروشیمی باشد.
به گفته او، پالایشگاهی برای ایجاد چرخه انتقال گاز فلر و تبدیل آن به ماده اولیه پتروشیمی وجود ندارد و از این جهت گازهایی که می‌توانند به افزایش تولید کمک کنند به آلاینده هوا و قاتل جان ساکنان خوزستان تبدیل شده‌اند. مدیرکل محیط زیست خوزستان عنوان کرده است که، برای ایجاد پالایشگاه سرمایه گذار وجود دارد اما بروکراسی‌های وزارت نفت، دست و پای فعالیت آنها را بسته است.
حال این پرسش مطرح است که چرا با توجه به ملی بودن تولید در استان خوزستان؛ اما پروژه های مقابله با آلاینده هایش ملی گونه نیست آن هم در منطقه ای که حدود ۴۲۰ فلرنفتی و گازی دارد و نفس شهروندانش را بریده است. بدون شک این سوال اکنون دیگر نه نیازمند پاسخ های کلیشه ای است و نه با وعده و وعید می توان ریه های از کار افتاده این کهنه دیار را احیا کرد. مردم خوزستان صرفا خواستار اجرای آنچه هر بار وعده داده می شود هستند.
مجتبی یوسفی عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی نیز درباره این معضل حوزه انتخابیه اش به ما گفت: شخصا به رغم پیگیری های متعددی که برای حل این معضل انجام داده ام اما هنوز اقدام عملی از آقایان ندیده ام، قانون برای این مشکل وجود دارد و منتظر اجرای آن هستیم.
وی ادامه داد: بحث آلاینده ها در سراسر کشور چالش ساز شده اما درجنوب کشور و به ویژه در مناطق نفتی و گازی شدت و عمق بسیاری دارد. آلودگی هایی که از گازهای فلر و تولید نفت دارد تولید می شود دارد ساکنان را از پا درمی آورد.
یوسفی با بیان اینکه” برای جمع آوری فلرها قانون داریم ومنتظریم که اجرا شود” ادامه داد: از قانون بودجه ۱۴۰۱ تا کنون برای این آلاینده ها جریمه هایی پیش بینی شده اما با وعده و وعید نمی توان مشکلات را حل کرد. دردولت قبل بیش از ۱۳ میلیون متر مکعب گازهای فلری جمع آوری شد اما براساس قانون بودجه باید ادامه دار باشد تا هم از هدر رفت گاز و سرمایه های کشور جلوگیری شود و هم از انتشار گازهای آلاینده ای که نفس شهروندان را بریده است.
او در پاسخ به میزان تلفات ناشی از استنشاق گازهای فلر گفت: نمی توان گفت که سالانه چه تعداد صرفا به این دلیل جان خودشان را ازدست می دهند اما روزانه تا ۱۰۰۰نفر در همین اهواز و خوزستان به بیمارستان ها مراجعه می کنند و اغلب کارشان به بستری کشیده می شود.
به هرترتیب بر کسی پوشیده نیست که مانند هر مشکل دیگری، پرونده فلرها نیز تا زمانی که به درستی بسته نشود؛ راه نفس شهروندان آبادان و اهواز و سایرساکنان دراین نقطه از جغرافیای ایران باز نمی شود. ضمن اینکه از طرفی هم باید صنعت نفت و گاز توسعه پیدا کند زیرا بخواهیم یا نخواهیم درآمد کشور به آن گره خورده است؛ بنابراین بهترین راه حل این است که شعله شعارها را کم کنیم و وارد گود عمل شویم.
دیدگاهتان را بنویسید