کلانشهر اصفهان، نگین فیروزهای ایران، این روزها با چالش جدی آلودگی هوا دست و پنجه نرم میکند. صبح روز پنجشنبه نهم مرداد ماه، شاخص کیفیت هوای این کلانشهر در وضعیت نارنجی و ناسالم برای گروههای حساس قرار گرفت و زنگ خطری برای سلامت شهروندان به صدا درآورد.به گزارش پایگاه خبری سپاهان خبر; این وضعیت، که بر اساس دادههای ۱۵ ایستگاه سنجش فعال در ۲۴ ساعت منتهی به ساعت ۸ صبح همان روز و با میانگین شاخص ۱۳۰ AQI (شاخص کیفیت هوا) اعلام شد، نشاندهندهی تاثیرات منفی بر سلامت عمومی، بهویژه افراد آسیبپذیر است.
گسترهی آلودگی؛ از نارنجی تا قرمز در نقاط مختلف شهر
بر اساس دادههای سامانه برخط کنترل کیفیت هوای سازمان محیطزیست (منطقهی اصفهان)، پراکندگی آلودگی در نقاط مختلف شهر متفاوت بوده است.
در حالی که ایستگاههایی مانند خیابان ۲۵ آبان (۱۵۵ AQI)، دانشگاه صنعتی (۱۵۳ AQI)، خیابان رودکی (۱۵۴ AQI)، خیابان فرشادی (۱۶۳ AQI)، خیابان زینبیه (۱۵۶ AQI) و بولوار کاوه (۱۶۲ AQI) وضعیت قرمز و ناسالم برای عموم جامعه را نشان میدادند، ایستگاههایی چون بزرگراه خرازی (۱۱۶ AQI)، رهنان و کردآباد (۱۳۹ AQI) و خیابان فیض (۱۱۰ AQI) در محدودهی نارنجی و ناسالم برای گروههای حساس قرار داشتند. همچنین، ایستگاههای هزار جریب (۹۹ AQI)، میرزا طاهر (۷۶ AQI)، پارک زمزم (۷۸ AQI) و سپاهانشهر (۸۲ AQI) هوای قابل قبول را گزارش کردهاند که نشاندهندهی ناهمگنی در توزیع آلایندهها در سطح شهر است.
شاخص کیفیت هوا (AQI)؛ معیاری برای سنجش سلامت جو
شاخص کیفیت هوا (Air Quality Index – AQI) معیاری علمی برای سنجش میزان آلودگی هوا و تاثیر آن بر سلامت انسان است. این شاخص، غلظت ترکیبات مختلف آلاینده شامل مونوکسید کربن (CO)، اُزن (O3)، دی اکسید نیتروژن (NO2)، دی اکسید گوگرد (SO2) و ذرات معلق (PM2.5 و PM10) را به یک عدد واحد تبدیل میکند.
طبقهبندی این شاخص به شرح زیر است: ۰ تا ۵۰ هوای پاک، ۵۱ تا ۱۰۰ هوای سالم، ۱۰۱ تا ۱۵۰ ناسالم برای گروههای حساس، ۱۵۱ تا ۲۰۰ ناسالم برای عموم، ۲۰۱ تا ۳۰۰ بسیار ناسالم و ۳۰۱ تا ۵۰۰ خطرناک. این مقیاس به شهروندان کمک میکند تا از وضعیت سلامت هوای تنفسی خود مطلع شده و اقدامات لازم را انجام دهند.
نگاهی علمی به معضل آلودگی هوای اصفهان
آلودگی هوای اصفهان پدیدهای چندوجهی است که تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله افزایش تردد خودروها، فعالیت صنایع آلاینده، شرایط جوی و اقلیمی (مانند پایداری هوا و وارونگی دما) و همچنین عوامل انسانی شکل میگیرد. برای مقابله با این معضل، رویکردی علمی و جامعنگر ضروری است.
دکتر مریم رضایی، متخصص محیط زیست و از کارشناسان برجستهی سنجش آلودگی هوا در اصفهان، در این خصوص میگوید: وضعیت نارنجی و قرمز هوای اصفهان، نشاندهندهی ضرورت اقدام فوری و هماهنگ است. افزایش آلایندههای PM2.5 و PM10 که ذرات معلق ریز هستند، اصلیترین عامل ایجاد وضعیت ناسالم برای گروههای حساس و عموم جامعه است.
این ذرات میتوانند به عمق ریهها نفوذ کرده و مشکلات تنفسی و قلبی عروقی را تشدید کنند. راهکار اصلی، ترکیبی از کاهش منابع آلاینده، بهویژه منابع متحرک (خودروها) از طریق توسعهی حملونقل عمومی پاک و کارآمد، اجرای دقیق استانداردهای زیستمحیطی برای صنایع و همچنین مدیریت صحیح پدیدههای جوی است. اجرای طرحهای جامع کاهش آلودگی هوا که بر پایهی مطالعات علمی و دادههای دقیق انجام شده باشد، میتواند به بهبود چشمگیر کیفیت هوای اصفهان کمک کند.
با توجه به این آمار و اطلاعات، لزوم توجه جدی مسئولان و شهروندان به مقولهی آلودگی هوا و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و کنترلی بیش از پیش احساس میشود تا اصفهان بتواند هوای پاک و سالم را برای نسلهای کنونی و آینده تضمین کند.
دیدگاهتان را بنویسید