راه رفتن روی مرز وهم و واقعیت
چهارمین روز از سی‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان با شور و حال خاصی در سالن‌های نمایش رقم خورد. نسیم پاییزی در کوچه‌های شهر می‌وزید و سالن‌ها بار دیگر پر از صدای خنده و نجواهای مشتاقانه‌ی کودکانی شد که آمده بودند تا روی پرده‌ی نقره‌ای با قهرمانان خیالشان هم‌سفر شوند. برنامه‌های امروز از نخستین ساعات صبح، با نمایش فیلم «دختر برقی» به کارگردانی سید وحید حسینی آغاز شد؛ اثری که در دل روایت خود، به موضوعات روز نوجوانان و دغدغه‌هایشان در مواجهه با دنیای مدرن و تغییرات سریع زندگی امروزی می‌پردازد. این فیلم، با زبان فانتزی و سرگرم‌کننده‌اش، توانست پلی میان تخیل و واقعیت بزند و نگاه تماشاگران نوجوان را به خود جلب کند.
به گزارش پایگاه خبری سپاهان خبر پس از آن، پرده‌ی نقره‌ای میزبان فیلم «چشم بادومی» ساخته‌ی ابراهیم ایرج‌زاد بود؛ روایتی انسانی که از دل فرهنگ و نگاه متفاوتی به کودکان می‌پردازد. فیلم با فضایی شاعرانه، تلاش می‌کند از زاویه‌ای تازه به مفهوم تفاوت‌ها و درک متقابل میان انسان‌ها نگاه کند. این موضوع از منظر روانشناسی کودک بسیار ارزشمند است، چرا که پذیرش تفاوت‌ها و آشنایی با دنیای دیگری، بخشی از رشد اجتماعی و هیجانی کودکان محسوب می‌شود.
میانه‌ی روز اما به نشست‌های تخصصی جشنواره اختصاص یافت؛ جایی که منتقدان، پژوهشگران و فیلمسازان گرد هم آمدند تا درباره سینمای کودک و نوجوان گفت‌وگو کنند. این نشست‌ها، فرصتی مغتنم برای بررسی جریان‌های نوین و یادآوری نقش مهم روانشناسی در خلق آثاری است که نه‌تنها سرگرم‌کننده، بلکه تربیتی و الهام‌بخش باشند.
اما نقطه‌ی اوج امروز بی‌تردید با نمایش فیلم «باشو غریبه کوچک» ساخته‌ی بهرام بیضایی رقم خورد. این فیلم ارزشمند که یکی از ماندگارترین ساخته‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است، در تاریخ سینمای ایران جایگاهی ویژه دارد. «باشو» داستان پسربچه‌ای جنوبی است که در پی جنگ، به شمال کشور پناه می‌آورد و در آنجا با زنی روستایی و خانواده‌اش روبه‌رو می‌شود. فیلم با هوشمندی به موضوعاتی چون جنگ، مهاجرت، هویت و تفاوت‌های زبانی و فرهنگی می‌پردازد. از نگاه روانشناسی کودک، «باشو» اثری عمیق است؛ چرا که به تنهایی کودک، اضطراب جدایی از خانه و خانواده، و نیز نیاز او به پذیرش و امنیت اشاره دارد. شخصیت «نایی» در فیلم، نماد مادری است که با وجود تفاوت‌ها، فرزند غریبه را می‌پذیرد و همین پیام انسانی، فراتر از زمان و مکان، همچنان برای مخاطب امروز زنده و تاثیرگذار است.
نمایش فیلم «سازدهنی» به کارگردانی امیر نادری، دیگر لحظه‌ی مهم این روز بود. «سازدهنی» نیز از ساخته‌های درخشان کانون پرورش فکری است که در دهه‌های گذشته توانست جایگاهی ویژه در خاطره‌ی جمعی چند نسل پیدا کند. این فیلم با روایت ساده اما پرمعنای خود، رقابت و حسادت میان دو کودک را به تصویر می‌کشد؛ موضوعی که از نظر روانشناسی کودک، یکی از تجربه‌های رایج در فرآیند رشد است. فیلم به زیبایی نشان می‌دهد که چگونه میل به مالکیت، نیاز به تأیید همسالان و احساس محرومیت می‌تواند رفتار کودک را تحت تاثیر قرار دهد. «سازدهنی» در عین سادگی، به مخاطب یادآوری می‌کند که ارزش دوستی و تقسیم شادی‌ها چیزی فراتر از تملک یک شیء است. همین ویژگی باعث شده تا اثر همچنان پس از سال‌ها تازه و آموزنده به نظر برسد.
پایان‌بخش روز چهارم، فیلم «طوفان» ساخته‌ی جواد علیزاده بود؛ روایتی که با ضرباهنگی تند و تصویری پرانرژی، به هیجان نوجوانان پاسخ می‌دهد و در دل خود مفاهیم عاطفی و خانوادگی را به نمایش می‌گذارد.
چهارمین روز جشنواره، با ترکیبی از آثار کلاسیک و تازه، یادآور شد که سینمای کودک و نوجوان نه تنها برای سرگرمی، بلکه به‌عنوان ابزاری تربیتی و روان‌شناختی، نقش تعیین‌کننده‌ای در شکل‌گیری شخصیت و هویت نسل‌های آینده دارد. مرور دوباره‌ی شاهکارهایی چون «باشو غریبه کوچک» و «سازدهنی» در کنار آثار نو، پلی بود میان گذشته و امروز؛ پلی که همچنان تماشاگران کودک و نوجوان را به دنیایی از اندیشه، احساس و امید پیوند می‌دهد.
دیدگاهتان را بنویسید