هنر، زبان بیکلامی است که میتواند تاریخ، فرهنگ و احساسات را در قاب رنگها و خطوط به تصویر بکشد. در میان هنرمندان معاصر ایران، نام حمیدرضا سلیمانی بهعنوان نقاش و نویسندهای از اصفهان، شهری که شاردن آن را «زیباترین شهر مشرق زمین» خوانده، واضح شنیده میشود. او نهتنها در عرصه نقاشی هایپررئال و رئال فعالیت داشته، بلکه در صنعت هتلداری و نویسندگی نیز کارنامهای قابل توجه دارد. این گفتوگو تلاشی است برای شناخت بیشتر هنرمندی که میان رنگ و کلمه، میان بوم و کتاب، مسیر زندگی خود را ساخته است. گفتوگو با حمیدرضا سلیمانی نشان میدهد که هنر برای او نه یک سرگرمی، بلکه راهی برای زیستن و اندیشیدن است. به گزارش سرویس فرهنگ و هنر پایگاه خبری سپاهان خبر او از دل اصفهان، نصف جهان، برخاسته و توانسته در عرصههای مختلف از هتلداری تا نقاشی هایپررئال، اثری ماندگار بر جای بگذارد. حضور آثارش در کتابها و نمایشگاههای داخلی و بینالمللی، نشاندهنده جایگاه رو به رشد او در هنر معاصر ایران است. شاید همانطور که خودش میگوید، دنیا دروغی بزرگ باشد، اما رنگها و هنر میتوانند حقیقتی زیبا و ماندگار را به ما نشان دهند.

ابتدا و برای آشنایی بیشتر از زادگاه و ریشههای فرهنگی خود برایمان بگویید.
من در حوت سال ۱۳۶۱ در اصفهان به دنیا آمدم؛ شهری که در دوران آلزیاد، سلجوقیان و صفویان پایتخت ایران بوده است. اصفهان خاطراتی چون باغ طاووس، باغ آلبالو و کاخ هفتدست را در دل دارد. این شهر برای من نهتنها محل تولد، بلکه سرچشمه الهام هنری است.
تحصیلات آکادمیک شما هتلداری است.
بله همینطوره.
در این باره بیشتر توضیح بدهید؛ با توجه به اینکه تألیف کتابی با عنوان «کتاب هتل» هم توسط شما انجام شده است.
در سال ۱۳۸۱ وارد دانشگاه اصفهان شدم و رشته بهداشت عمومی را خواندم. همزمان به دلیل فعالیت اقتصادی در حوزه هتلداری، تحصیلات تکمیلیام را متناسب با همان مسیر ادامه دادم. از سال ۱۳۸۲ تاکنون در صنعت هتلداری مشغول هستم و در سال ۱۳۹۴ کتابی آموزشی با عنوان «کتاب هتل» نوشتم. این کتاب به آموزش اصول هتلداری اختصاص داشت و مورد استقبال دانشجویان و فعالان این حوزه قرار گرفت.

نقاشی چطور؟ هنر چه جایگاهی در زندگی شما دارد؟
نقاشی برای من ابزار بیان افکار و احساسات است. ابتدا با تکنیک آبرنگ و گواش شروع کردم، سپس پاستل و رنگروغن را تجربه کردم. بیشتر آثارم در سبک رئال و هایپررئال هستند.
تا الان نمایشگاه عمومی یا انفرادی هم داشتید؟
بله. در سال ۱۳۹۶ نمایشگاه انفرادی «از ط تات» را برگزار کردم و اکنون مشغول آمادهسازی مجموعه «شهر قصهام» با تکنیک رنگروغن هستم.
دیدگاه و نگره شما نسبت به مقوله هنر چیست؟
من معتقدم دنیا یک دروغ بزرگ است، اما از رنگها باید لذت برد. هنر مانند بالهای سفید برای کمال یافتن است؛ باید بالهای خود را طراحی کنیم تا به وقت نیاز پرواز کنیم و طعمه تاریکی نشویم.

بفرمایید در این سالها چه فعالیتهای هنری داشتهاید؟
در این سالها حضور و ارائه آثارم در کتابهای برگزیدگان هنر ایران در سالهای ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴، همکاری بهعنوان مشاور هنری همان مجموعه در سال ۲۰۲۴، مصاحبه و چاپ اثر در روزنامه «هنرمند» با عنوان «پاییز به روایت یک نقاش» در سال ۱۴۰۲، چاپ آثار در انتشارات گلهای داودی و داودی طی سالهای ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳، مصاحبه و انتشار اثر در مجله حوزه مشق در سال ۱۴۰۳، چاپ اثر در کتاب هنر فرازان همان سال، ارائه اثر در نمایشگاه آمریکا با موضوع «گربه» در سال ۲۰۲۵، حضور در نمایشگاه «زندگی خالی نیست» در باغ فردوس تهران در سال ۱۴۰۳، مصاحبه و ارائه اثر در ماهنامه «تابنده» در اسفند ۱۴۰۳، چاپ اثر در مجله پارسفورته ایتالیا ۲۰۲۵، حضور در نمایشگاه هنرهای تجسمی اسپانیا ۲۰۲۵، شرکت در نمایشگاه بین المللی انگلستان ۲۰۲۵، چاپ ۱۲ اثر به صورت تمبر پستی برای پست ایران، شرکت در نمایشگاه هند ۲۰۲۵ و شرکت در نمایشکاه مالزی ۲۰۲۵ و در نهایت حضور در کتاب «گفتگوی رنگها» با دو اثر رنگروغن در سال ۱۴۰۴ بخشی از فعالیتهای هنری من بوده است.
به عنوان آخرین سؤال، توصیه شما به عنوان یک هنرمند به هنرمندان و هنرآموزان در این مسیر چه هست؟
به عقیده من، هنر مانند بالهای سفید برای کمال یافتن است بالهای خود را طراحی کنید بوقت احتیاج پرواز کنید و طعمه تاریکی نشوید.











دیدگاهتان را بنویسید