بحران فرونشست در اصفهان:

هشدارهای محیط زیست و راهکارهای حیاتی

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان با تأکید بر اینکه هر حادثه مشکوک به فرونشست باید جدی گرفته شود، نگرانی‌های عمیق خود را در خصوص این پدیده اعلام کرد.
به گزارش پایگاه خبری سپاهان خبر وی اظهار داشت: زاینده‌رود نزدیک به دو دهه است که نقش حیاتی خود را در تغذیه آبخوان‌های استان از دست داده و اکنون لازم است با اقدامات جایگزین، از تشدید این بحران زیست‌محیطی جلوگیری شود. این هشدار، ضرورت توجه فوری به پایداری منابع آبی و زمین‌شناسی اصفهان را نمایان می‌سازد.

تأثیر خشکی زاینده‌رود بر فرونشست از دست رفتن تغذیه آبخوان‌ها

داریوش گل‌علیزاده در ادامه افزود: زاینده‌رود سال‌ها منبع اصلی تغذیه آبخوان‌های استان بود، اما در شرایط کنونی، نبود جریان پایدار آن موجب شده است که خطر فرونشست در اصفهان به طور چشمگیری افزایش یابد. این فقدان تغذیه طبیعی، تعادل هیدرولوژیکی منطقه را بر هم زده و به تخلیه بی‌رویه آب‌های زیرزمینی منجر شده است.

راهکارهای مدیریت آب؛ تغذیه مصنوعی آبخوان‌ها و بازچرخانی پساب

وی با بیان اینکه تغذیه مصنوعی آبخوان‌ها از ظرفیت‌هایی است که باید در استان از آن بهره گرفت، ادامه داد: ایجاد شبکه جمع‌آوری و تصفیه فاضلاب باید به گونه‌ای مدیریت شود که بخشی از پساب تصفیه شده به تغذیه مصنوعی آبخوان‌ها اختصاص یابد؛ موضوعی که بارها در جلسات تخصصی بر آن تأکید شده است. مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان خاطرنشان کرد: بازچرخانی آب به عنوان سیاست کلی کشور دنبال می‌شود، اما ضروری است سهم آبخوان‌ها درas این چرخه نیز لحاظ شود تا از تشدید بحران جلوگیری به عمل آید.

نقش انتقال آب در کاهش برداشت از منابع زیرزمینی؛ فاز دوم طرح خلیج فارس

گل‌علیزاده همچنین به موضوع انتقال آب اشاره کرد و گفت: اجرای فاز دوم طرح انتقال آب خلیج فارس که ۲۰۰ میلیون مترمکعب ظرفیت دارد، می‌تواند وابستگی صنایع به برداشت از زاینده‌رود و سفره‌های زیرزمینی را تا حد زیادی کاهش دهد و بخشی از این منابع نیز برای احیای زاینده‌رود اختصاص یابد. این استراتژی، به منظور کاهش فشار بر منابع آب داخلی و ایجاد پایداری بلندمدت پیشنهاد شده است.

ضرورت تغییر رفتار و رویکردها؛ توسعه پایدار و پرهیز از آسیب به محیط زیست

گل‌علیزاده تأکید کرد: هیچ طرح توسعه‌ای نباید منجر به آسیب به محیط زیست شود و لازم است تغییر رفتارها و رویکردها برای تثبیت شرایط موجود و کاهش چالش‌های زیست‌محیطی در دستور کار قرار گیرد. این بیانگر اهمیت تلفیق سیاست‌های توسعه با ملاحظات زیست‌محیطی است.

خشکسالی و تغییر اقلیم؛ دلایل اصلی فرونشست و راهکارهای سازگاری

وی یکی از مهم‌ترین دلایل فرونشست را خشکسالی ناشی از تغییر اقلیم دانست و گفت: اکنون در پنجمین سال خشکسالی شدید قرار داریم و نباید با اقدامات نادرست این شرایط را تشدید کنیم. مدیریت مصرف آب، تغییر الگوی کشت، توجه به گونه‌های کم‌آب‌بر و استفاده از فناوری‌های نوین در این زمینه ضروری است. مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان با اشاره به تدوین طرح ملی سازگاری با تغییر اقلیم افزود: این طرح آماده است و با تصویب دولت می‌تواند تاب‌آوری مناطق مختلف کشور را در برابر خشکسالی افزایش دهد.

برنامه‌ریزی محیط زیستی در اصفهان؛ تدوین برنامه پنج‌ساله و کارگاه‌های تخصصی

وی افزود: در استان اصفهان نیز باید یک برنامه حداقل پنج‌ساله در حوزه محیط زیست تدوین و کارگاه‌های تخصصی تشکیل شود تا خروجی آن در اختیار استاندار قرار گیرد و مبنای تصمیم‌گیری برای بهبود وضعیت محیط زیست استان باشد. این رویکرد، به دنبال ایجاد یک چارچوب عملیاتی برای حل بحران‌های محیط زیستی است.

وضعیت وخیم فرونشست در اصفهان ریسک‌پذیری بالا و تهدید جمعیت شهری

به گزارش ایرنا، طبق گزارش سازمان زمین‌شناسی، نرخ فرونشست اصفهان به طور میانگین بین ۱۵ تا ۱۸ سانتی‌متر در سال است. اصفهان تنها شهری محسوب می‌شود که فرونشست به دل آن نفوذ کرده و به گفته کارشناسان، این موضوع ریسک‌پذیری این خطه را بیشتر کرده است و تنها راهکار جلوگیری از پیشرفت فرونشست، جاری شدن زاینده‌رود و کاهش برداشت آب‌های زیرزمینی دشت «اصفهان برخوار» است؛ اتفاقی که هرچقدر به تعویق بیفتد با مشکلاتی نظیر تهدید سازه‌های شهری، ساختمان‌ها و خطوط انتقال نیرو، جمعیت ۲ و نیم میلیون نفری شهر اصفهان را تهدید خواهد کرد.

تعریف علمی فرونشست؛ برداشت بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی

فرونشست یک پدیده زیست‌محیطی به معنی نشست تدریجی و یا پایین رفتن ناگهانی سطح زمین به دلیل تراکم مواد زیرسطحی است. برداشت بیش از حد از آب‌های زیرزمینی ناشی از نیاز روزافزون به منابع آب که به دنبال توسعه جمعیت، صنعت و کشاورزی در حوضه آبریز زاینده‌رود رخ داده، از دلایل اصلی فرونشست به شمار می‌رود.