رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران در بزرگداشت، محمود فرشچیان :

نگارگری با قلم فرشچیان به کمال رسید

مراسم بزرگداشت، محمود فرشچیان، هنرمند نگارگر برجسته اصفهان و ایران در مدرسه امام صادق (ع) برگزار شد. به گزارش پایگاه خبری سپاهان خبر; در این مراسم علاوه بر مسئولان کشوری و استانی، هنرمندان برجسته کشور و اقشار مختلف مردم نیز حضور داشتند.

جمال را به کمال و کمال را به اوج رساند

محمود شالویی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران در مراسم بزرگداشت استاد محمود فرشچیان اظهار کرد: نگارگری با قلم فرشچیان به کمال رسید. او جمال را به کمال و کمال را به اوج رساند و می‌خواست به حقیقتی برسد که تنها عاشقان واقعی آن را درک می‌کنند؛ حقیقتی که در آن، کار و خدمت به معشوق، خود عین عشق است.

وی ادامه داد: درباره ویژگی‌های استاد هرچه گفته شود، باز هم اندک است. فرشچیان نه تنها به خاطر هنر بی‌بدیل و آثار ماندگارش شناخته می‌شود، بلکه ایمان و اعتقاد راسخ، خلق نیکو، تواضع و روحیه معنوی اواست که در ذهن و دل مردم جای گرفته است.فرشچیان نه تنها به خاطر هنر بی‌بدیل و آثار ماندگارش شناخته می‌شود، بلکه ایمان و اعتقاد راسخ، خلق نیکو، تواضع و روحیه معنوی اوست که در ذهن و دل مردم جای گرفته است.

نام او با نگارگری پیوند خورد

وی افزود: نام او با نگارگری پیوند خورده، اما در پسِ این نام، انسانی دیده می‌شود که اخلاق و فروتنی‌اش به همان اندازه تابلوهایش ارزشمند است‌. فرشچیان پیش از آنکه شاگرد کسی باشد یا خودآموزی را آغاز کند، خداآموز بود؛ یعنی سرچشمه استعداد و نگاه معنوی‌اش را از الهام الهی می‌گرفت.

تاریخ پرافتخار نگارگری را نمی‌توان انکار کرد

محمدعلی رجبی دوانی، نگارگر و پژوهشگر هنر نیز در مراسم بزرگداشت استاد محمود فرشچیان اظهار کرد: کار بزرگ استاد، پاسخ‌گویی عملی به کسانی بود که هنر خودمان را تحقیر می‌کردند. آنان می‌گفتند نگارگری ایران در گذشته درخشان بوده، اما امروز دیگر حرفی برای گفتن ندارد. در واقع، با این سخن تاریخ پرافتخار نگارگری را نمی‌توانستند انکار کنند، اما می‌خواستند امروز ما را بی‌ارزش جلوه دهند تا به سوی غرب متمایل شویم. استاد فرشچیان با آثار خود عملاً پاسخی نو داد.

او با بهره‌گیری از تمامی موازین هنر سنتی ایران، زبانی نو آفرید؛ زبانی که نه تنها از دل فرهنگ ایرانی برآمده بود، بلکه برای همه مردم جهان، به‌ویژه ستمدیدگان، قابل فهم و تأثیرگذار بود.این پژوهشگر هنر مطرح کرد: تابلوهای استاد از نظر اجتماعی، عرفانی، ادبی و عاطفی، بسیار قابل بررسی است. او جوابی تازه ارائه داد آن هم در عالی‌ترین سطح زیبایی‌شناختی. همین سبب شد که یونسکو، در کتابی به چند زبان، استاد فرشچیان را هنرمند بشری معرفی کند، نه صرفاً هنرمندی ایرانی. با این حال، افتخار ما ایرانیان آن است که چنین استاد بزرگی از خاک ایران برخاسته است.

سنت همیشه ریشه در قدیم دارد

رجبی دوانی تصریح کرد: وقتی دیدم پیکر استاد از پله‌های هنرستان هنرهای زیبا پایین آورده شد، با خود گفتم: روزی او کودکی بود که از همین پله‌ها بالا رفت آن روز با شوق آموختن و امروز با آرامش پایین آمد. ای کاش ما نیز بیاموزیم همان‌گونه که با اضطراب برای آموزش قدم برداشتیم، هنگام رفتن با آرامش گام برداریم.

وی افزود: استاد فرشچیان در آثار خود گذشته از هویتی که به ایرانیان بخشید، یک اصل را نیز اثبات کرد؛ سنت همیشه ریشه در قدیم دارد و قدیم از اسماً خداوند است؛ زبانی در زمان گذشته، حال و مهم‌تر از همه، ناگفته‌هایی برای آینده دارد. سخن سنت، سخنی تاریخی است که از حقیقت آغاز می‌شود و چون از حقیقت آغاز می‌شود، حقیقت امروز و فردا ندارد همیشه زنده و تازه است.

رنگ، فرم و حتی نقطه در فرهنگ ما معانی عمیقی دارند

این نگارگر ادامه داد: اروپایی‌ها پالت رنگ ایرانی را احترام می‌گذارند و به آن افتخار می‌کنند. مثلاً ماتیس می‌گفت افتخار می‌کنم که توانستم با رنگ‌های ایرانی آثاری بیافرینم که حرفی نو برای بشر امروز داشته باشد. اما ما در کشور خودمان گاهی از این گنجینه غافل می‌شویم. رنگ، فرم و حتی نقطه در فرهنگ ما معانی عمیقی دارند. استاد به ما می‌آموخت که همه چیز به یک حقیقت ختم می‌شود و همان حقیقت، همه معناها را در بر دارد: «وحده لا اله الا هو.»

رجبی دوانی اشاره کرد: استاد می‌گفت: رنگ فقط نور است و نور همه رنگ‌ها را در خود دارد. بقیه رنگ‌ها همچون شیشه‌های رنگین‌اند که نور واحد از پشت آن‌ها می‌تابد. وظیفه ما یافتن همان رنگ واحد است، زیرا فرهنگ ما فرهنگ وحدت است.