شورای نگهبان پل توسعه سیاسی و اجتماعی در ایران
یک روانشناس گفت: نباید اجازه بدهیم که استرسی که در ما به دلیل جنگ و تبعات به وجود آورده است، کیفیت زندگی را در ما کاهش بدهد؛ هر کسی در ابتدا باید به کمک خودش، روانشناس خانوادگی یا دوستان و نزدیکان خود، راههای کنترل استرس شخصی خود را کشف کند که به عنوان مثال نخستین قدم می‌تواند پرهیز از چک کردن پیوسته اخبار باشد. به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی وبسایت خبری سپاهان خبر، بعد از وقوع هر حادثه‌ای اشخاص به انواع مختلف درگیر احساسات و افکار مختلف می‌شوند و ترس و اضطراب به نوعی از احساس مشترک افراد تبدیل می‌شود که اگرچه علت اصلی آن وقوع همان حادثه است اما استمرار و ادامه‌اش بسته به شرایط هر فرد متفاوت خواهد بود.
داشتن حس ناامنی بعد از وقوع حوادثی چون جنگ، موضوعی است که برای خیلی‌ها پیش می‌آید و متاسفانه تا مدتها در زندگی روزمره جریان دارد و اثرات مخربی را در روح و روان افراد به جا می‌گذارد که در صورت استمرار حتی می‌تواند روند زندگی عادی آن‌ها را هم مختل سازد.
تشخیص نخستین گام مقابله با استرس و اضطراب ناشی از جنگ!
مهدی اسماعیل تبار مشاور و روانشناس در گفتگو با پایگاه خبری سپاهان خبر، گفت: در روانشناسی یک نوع اختلال به نام (PTSD) به مفهوم استرس پس از سانحه نوعی مشکل سلامت روان است که با اضطراب طبیعی فرق دارد.
وی تصریح کرد: وقتی حالت تعادل درونی بهم می‌ریزد، از اضطراب طبیعی خارج می‌شود؛ در موردی مثل تجاوز اسرائیل به کشور ما، ۴ _ ۵ هفته پس از جنگ، اختلال PTSD یا همان اضطراب و استرس به شکل اضطراب و افسردگی بعد از جنگ در قالب کابوس‌های شبانه، نشخوار افکار جنگی، افکار مزاحم و برخی از دیگر رفتارهای اجتنابی در افراد پدیدار می‌شود.
این روانشناس گفت: افراد پس از تجربه جنگ و مسائل مرتبط با آن با نوعی هوشیاری شدید روبرو می‌شوند که مثلا در هنگام خواب همان صداها و تصاویری که در طول جنگ دیده و شنیده بودند را دوباره حس می‌کنند و خب این احساس برای آن‌ها آزاردهنده است.
اسماعیل‌تبار تاکید کرد: ما در غرب آسیا جزو معدود کشورهایی هستیم که بعد از جنگ تحمیلی صدام، به ویژه در ۴ دهه اخیر کمترین صدای جنگنده، هواپیما، موشک و … را شنیده‌ایم و خب با اتفاقات و جنگ اخیر، تحریک پذیری افراد بالا رفته است و افراد به طور مدام کابوس‌هایی که پشت سر گذاشته‌اند را با خود تکرار می‌کنند و این خیلی نکته مهمی است.
وی افزود: اول باید بفهمیم و تشخیص بدهیم که در کدام مرحله از اختلال رواتی پیش آمده بعد از جنگ هستیم تا بتوانیم برای بهبود خود اقدام کنیم؛ مثل زمانی که ویروس کرونا شیوع پیدا کرده بود و بعد از تشخیص امکان درمان افراد وجود داشت.
این روانشناس خاطرنشان کرد: در مسئله مواجهه با “نشخوار افکار جنگی” روزمرگی افراد به هم می‌ریزد و مثل همان زمان ترس از گسترش شیوع کرونا، روابط تخریب و اضطراب زیاد شده و درگیری ایجاد می‌شود و اهمیت موضوع تشخیص پیامدهای اضطراب پس از جنگ بخش نخست و مهمی است که همه ما باید به آن توجه کنیم.
اهمیت خودمراقبتی در کاهش استرس!
اسماعیل‌تبار تاکید کرد: بعد از تشخیص، برآورد و تصویر ذهنی موضوع مهمی است که باید در نظر داشته باشیم؛ باید به هموطنان خود کمک کنیم که تجربه‌های گذشته خود را مرور کنند و به عبارتی کار “مشابه‌سازی” را برای “مقاوم‌سازی” انجام داده و حساسیت‌زایی کنیم.
وی افزود: خودمراقبتی با بهره‌مندی از شبکه‌های حمایتی مثل خانواده، اطرافیان، دوستان و کار به عنوان مواردی که حال افراد را بهتر می‌کند و یک فرمول فردی برای بهبود حال سایر افراد آسیب دیده که با شرایط هر یک از آن‌ها همخوانی داشته باشد، می‌تواند شرایطی را برای بهبود افراد فراهم کند.
این مشاور گفت: PTSD یا همان اضطراب پس از سانحه تازه بعد از گذشت یک ماه از حادثه شروع می‌شود و این با وجود تفکراتی که طرف مقابل ما یعنی اسرائیل دارد و ممکن است هر لحظه آتش‌بس را هم نقض کند، طبیعی است.
اسماعیل‌تبار گفت: نباید اجازه بدهیم که استرسی که در ما به دلیل جنگ و تبعات به وجود آورده است، کیفیت زندگی را در ما کاهش بدهد؛ هر کسی در ابتدا باید به کمک خودش، روانشناس خانوادگی یا دوستان و نزدیکان خود، راههای کنترل استرس شخصی خود را کشف کند که به عنوان مثال نخستین قدم می‌تواند پرهیز از چک کردن پیوسته اخبار باشد.
وی اضافه کرد: هر کس و هر چیزی که حال ما را بد می‌کند باید کنار بگذاریم تا در نتیجه به روند عادی زندگی برگردیم و به مرور حوادث جنگ و پیامدهای آن در ذهنمان کمرنگ شود.
این روانشناس تصریح کرد: در مورد کودکان و بچه‌های کم سن و سال باید با زبان کودکی هم‌صحبت شویم و مهمترین زبانی که کودکان آن را به خوبی درک می‌کنند، بازی است.
اهمیت مدیریت اطلاعاتی که به کودکان ارائه می‌دهیم!
اسماعیل‌تبار یادآور شد: ورودی اطلاعات کودکان و مسائلی که در جمع و حضور بچه‌ها مطرح می‌کنیم را باید کنترل و اصلاح کنیم تا زمینه استرس و اضطراب را کاهش داده و امنیت روحی و روانی‌شان را تقویت کنیم؛ البته وضعیت کودکان در خانواده‌های مختلف متفاوت است و بسته به اینکه کودک در چه شرایطی حضور دارد می‌توانیم در بازیابی روانی او اقدام کنیم.
وی خاطرنشان کرد: ما بیش از ۴ دهه است که تجربه جنگ نداشتیم و برعکس ما اسرائیلی‌ها تجربه متعددی در این خصوص دارند و آرامش ۴۰ سال گذشته ما باعث شده تا شوک بیشتری را پس از هجوم و تجاوز اسرائیل احساس کنیم.
این روانشناس تاکید کرد: پدر و مادر به گونه‌ای با سالمندان و کودکان خود رفتار و ارائه اطلاعات از شرایط زندگی را مدیریت کنند که روزمره کودک احیا شود و به عبارتی اجازه ندهیم بعد از تبعات و مشکلات ناشی از جنگ در همان مرحله ضعفی که در جریان جنگ ایجاد شده بود باقی بمانیم و به عبارتی با وجود اتفاقاتی که افتاده، تلاش کنیم به جریان عادی زندگی برگردیم.
اسماعیل‌تبار افزود: از روانشناسان و مشاوران رایگان بهزیستی، سازمان روانشناسی و بستری که در خطوط تلفنی برای ارائه مشاوره فراهم کرده‌اند استفاده کنیم تا روند بهبود روحی و روانی ما تسریع شود.
وی تصریح کرد: از حضور مستمر شبکه‌های اجتماعی و رصد مداوم اخبار به سمت حضور در طبیعت، سفر و دورهمی‌های دوستانه و جمع‌های خانوادگی برویم تا کمتر درگیر نشخوار فکری پس از جنگ شده و این شرایط ایجاد شده را پشت سر بگذاریم.
دیدگاهتان را بنویسید