تأکید بر روشهای نوین برای حفظ میراث فرهنگی
قطعه هفتم آزادراه شیراز – اصفهان، با هدف تقویت زیرساخت‌های حمل‌ونقل در کشور و کاهش مسیرهای سفر، بهره‌برداری می‌شود. این پروژه به عنوان بخش مهمی از استراتژی ملی در توسعه شبکه آزادراهی، نقش کلیدی در تسهیل ترانزیت کالا و مسافر، کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل و بهبود امنیت سفر دارد. این آزادراه، با طول ۱۲.۵ کیلومتر، شامل دو باند رفت و برگشت با شش خط عبوری است و با صرف هزینه‌ای بالغ بر ۹۰۰۰ میلیارد ریال ساخته شده است. بهره‌برداری این قطعه، زمان سفر بین شیراز و اصفهان را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد و همزمان از تصادفات جاده‌ای جلوگیری می‌کند، که نتیجه آن کاهش چشمگیر تلفات جانی است.
اهمیت استراتژیک آزادراه شیراز – اصفهان در توسعه ترانزیت ملی
در راستای توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل، این پروژه بخش مهمی از راه‌گذر شمال-جنوب است که مسیر ترانزیتی دریای خزر را به خلیج فارس وصل می‌کند. بر اساس تحلیل کارشناسان، اتصال این مسیر به شبکه بین‌المللی، نقش مهمی در ارتقاء جایگاه اقتصادی ایران و افزایش سهم در ترانزیت منطقه‌ای ایفا می‌کند. این پروژه، با کاهش فاصله ۱۳۴ کیلومتری و صرفه‌جویی در زمان حدود دو ساعت در سفر، اثر مستقیم بر کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل دارد. صرفه‌جویی اقتصادی سالانه ناشی از بهره‌برداری کامل این آزادراه، به بیش از ۴۰ هزار میلیارد ریال می‌رسد که تاثیر قابل توجهی بر رشد اقتصادی کشور می‌گذارد.
دستاوردهای زیست‌محیطی و ایمنی در پروژه‌های عمرانی
عملیات ساخت این آزادراه، با رعایت کامل ملاحظات زیست‌محیطی همراه بوده است. از جمله اقدامات محیط‌زیستی، کاشت ۱۰۰ هزار اصله نهال است که نشان‌دهنده تعهد توسعه پایدار در پروژه‌های عمرانی است. عبور از رشته‌کوه‌های زاگرس، یکی از چالش‌های بزرگ این پروژه بود که با توجه به ملاحظات زیست‌محیطی و فنی، انجام شده است. برآوردهای اقتصادی و زیست‌محیطی، کاهش چشمگیر تصادفات و صرفه‌جویی اقتصادی در هزینه‌های جانبی این مسیر را تایید می‌کند، که بر ارزش افزوده بهره‌برداری بلندمدت آن تاکید دارد.
جزئیات فنی قطعه هفتم آزادراه شیراز – اصفهان و تأثیرات اقتصادی آن
قطعه هفتم آزادراه شیراز – اصفهان به طول ۱۲.۵ کیلومتر با طراحی دو باند رفت و برگشت و شش خط عبوری، یکی از پیچیده‌ترین پروژه‌های عمرانی کشور محسوب می‌شود. این پروژه با عبور از رشته‌کوه‌های زاگرس و رعایت کامل ملاحظات فنی و زیست‌محیطی، ترافیک موجود در شبکه حمل‌ونقل استان را ساماندهی کرده و اتصال آزادراه‌های موجود را بهبود می‌بخشد. هزینه اجرای این قطعه بیش از ۹۰۰۰ میلیارد ریال برآورد شده که ارزش روز آن برابر با ۲۲.۵ هزار میلیارد ریال است. بهره‌برداری از این بخش، کاهش مستقیم ۱۳۴ کیلومتر در مسیر آزادراه شیراز-اصفهان را به همراه دارد، که عامل اصلی کاهش دو ساعته در زمان سفر است. این میزان کاهش سفر تماماً به سود شرکت‌های حمل‌ونقل، مسافران و اقتصاد ملی است، چراکه باعث صرفه‌جویی قابل توجهی در هزینه سوخت و افزایش بهره‌وری سیستم حمل‌ونقل می‌شود.
نقش کلیدی آزادراه شیراز – اصفهان در رونق ترانزیت و تجارت منطقه‌ای
آزادراه شیراز – اصفهان بخشی از کریدور شمال-جنوب است که بندر انزلی را به بندر بوشهر متصل می‌کند و می‌تواند به عنوان یک شاهراه ترانزیتی منطقه‌ای، تجارت و ترانزیت کالا در ایران را به صورت چشمگیری ارتقاء دهد. اتصال سریع و امن دو مرکز مهم استان‌ها باعث افزایش اشتغال‌زایی و جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی می‌شود و سهم ایران از بازار ترانزیت منطقه را افزایش می‌دهد. کارشناسان زیرساخت معتقدند که بهره‌برداری کامل از این مسیر باعث کاهش چشمگیر هزینه‌های حمل‌ونقل، افزایش امنیت مسیرها و تضمین استمرار جریان کالاهای صادراتی و وارداتی خواهد شد. صرفه‌جویی اقتصادی سالانه در سوخت به اندازه ۱۳۶ میلیون لیتر و کاهش هزینه‌های ملی تا بیش از ۴۰ هزار میلیارد ریال، یکی از بزرگ‌ترین دلایل اهمیت این طرح ملی است.
اهمیت رعایت ملاحظات زیست‌محیطی و ایمنی در پروژه
طراحی و اجرای آزادراه در دل رشته‌کوه‌های زاگرس، نیازمند اتخاذ تدابیر زیست‌محیطی بوده است تا آسیب‌های طبیعی به حداقل برسد. اجرای برنامه‌های حفاظت از محیط زیست، از جمله کاشت ۱۰۰ هزار اصله نهال در حریم پروژه، باعث حفظ تعادل اکولوژیکی منطقه شده است. همچنین این مسیر با افزایش ایمنی جاده‌ای، نقش مؤثری در کاهش تصادفات دارد و برآورد می‌شود که سالانه بیش از ۵۵۰ جان در ایران حفظ شود. جلوگیری از خسارات ناشی از سوانح رانندگی علاوه بر فواید انسانی، صرفه‌جویی اقتصادی بالغ بر ۳۱۲۰ میلیارد ریال را به همراه دارد. این معیارها آزادراه شیراز-اصفهان را به نمونه‌ای موفق از پروژه‌هایی تبدیل کرده که همزمان جدی‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی و حمل‌ونقل را مدیریت کرده است.
دیدگاهتان را بنویسید