درباره سینمایی «غریزه» چهارمین فیلم «سیاوش اسعدی»

سینمایی «غریزه» چهارمین فیلم «سیاوش اسعدی» است. سیاوش اسعدی یکی از کارگردانان سرشناس و شاخص سینمای ایران است که فعالیت هنری خود را از انجمن سینمای جوان آغاز کرد. او پس از ساخت بیش از ده‌ها فیلم کوتاه و نیمه‌بلند، در سال ۱۳۸۷ اولین فیلم بلند سینمایی خود، «حوالی اتوبان»، را ساخته است.

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر پایگاه خبری سپاهان خبر آثار شاخص سیاوش اسعدی نظیر «درخونگاه» و «جیب‌بر خیابان جنوبی» جایزه‌ها و نامزدی‌های متعدد داخلی و خارجی دریافت کرده‌اند که نشان‌دهنده جایگاه وی در سینمای معاصر ایران است. فیلم «غریزه» چهارمین ساخته بلند او پس از چند سال پرانتظار امسال اکران می‌شود.

معرفی کلی فیلم غریزه

فیلم «غریزه» ساخته سیاوش اسعدی، روایتگر قصه‌ای عاشقانه است که در بستر تاریخی دهه چهل خورشیدی شکل گرفته است. این فیلم با موضوعی عاشقانه-اجتماعی تلاش دارد داستانی پیچیده از زندگی و روابط انسانی را به تصویر بکشد.

خلاصه داستان فیلم غریزه

داستان فیلم به عاشقانه‌ای بین دو جوان در اواخر دهه چهل می‌پردازد که ناگهان با وقوع رویدادی تلخ مسیر زندگی‌شان را دگرگون می‌کند. شخصیت‌های داستان، آتیه و کامران، در فضایی روستایی درگیر احساسات خالص و پیچیده‌ای می‌شوند که تعادل عاطفی و اجتماعی را به چالش می‌کشد.

شخصیت‌های اصلی فیلم

آتیه دختری از تهران است که به همراه مادرش به خانه رسول‌خان در روستا می‌رود. کامران، پسر رسول‌خان و عاشق سینما، اولین بار آنها را در بالکن عمارت می‌بیند و داستان عاشقانه آغاز می‌شود. همچنین رابطه مادر آتیه و رسول‌خان پیچیدگی‌های داستان را بیشتر می‌کند.

فضا و طراحی بصری غریزه

فیلم «غریزه» با طراحی صحنه، لباس و نورپردازی بسیار دقیق و خوش‌رنگ و لعاب همراه است که فضای نوستالژیک دهه چهل را به خوبی منتقل می‌کند. رنگ‌مایه قهوه‌ای گرم صحنه‌ها، موسیقی به‌جا و دیالوگ‌های تأثیرگذار در خلق این فضای سینمایی نقش مهمی دارند.

موسیقی و دیالوگ‌های نوستالژیک

موسیقی فیلم به خوبی با فضای داستان هماهنگ شده است. استفاده موزون از موسیقی وسترن در سکانس‌های مدرسه و پخش موسیقی فیلم در صحنه‌های عاشقانه باعث تقویت حس نوستالژیک و عمیق‌تر شدن ارتباط بین شخصیت‌ها و مخاطب شده است.

ضعف‌های داستان و فیلم‌نامه

با وجود فرم ظاهری موفق، فیلم با مشکلات محتوا و فیلم‌نامه روبرو است. گسست‌های داستانی، شخصیت‌پردازی سطحی و ضعف در منطق حوادث باعث می‌شود فیلم از عمق لازم برای باورپذیری بیشتر برخوردار نباشد و مخاطب را دچار سردرگمی کند.

نقد فضای فرهنگی و اجتماعی فیلم

فیلم در پرداخت به فضای فرهنگی و سنتی دهه چهل و مناسبات انسانی آن دوره، ضعف‌هایی دارد که باعث می‌شود بخشی از مفاهیم در تقابل با واقعیت‌ها و فرهنگ ایرانی قرار گیرد. برخی رفتارها و اتفاقات در داستان با واقعیات فرهنگی همخوانی ندارد و ممکن است به چشم برخی مخاطبان فیلم‌فارسی تلقی شود.

تحلیل شخصیت‌ها و روابط آن‌ها

رفتارهای شخصیت‌ها به ویژه آتیه، که از نوجوانی فراتر رفته و به دور از ذهن رفتار می‌کند، ممکن است باعث شکاف در باورپذیری داستان شود. همچنین کشمکش‌های پدر و پسر و نقش رسول‌خان در پایان فیلم در انتقال پیام‌های فیلم با ضعف مواجه است.

«غریزه»، نماینده یک فیلم‌فارسی مدرن؟

عناصر فیلم، از موتورسواری و فضای روستایی گرفته تا پایان‌بندی، یادآور سینمای قدیمی و فیلم‌فارسی‌های دهه‌های گذشته است؛ البته این بار با نگاهی مدرن‌تر و دغدغه‌های جدیدتر. انتخاب دهه چهل به عنوان زمان وقوع فیلم ممکن است تلاشی برای فاصله گرفتن از مسائل پس از انقلاب بوده باشد.