تمدید مهلت ارسال آثار به جشنواره تا نیمه مردادماه
زبان فارسی نه تنها وسیله ارتباطی بلکه یک میراث فرهنگی عمیق و هویت‌ساز برای ایرانیان به شمار می‌رود. یوسفعلی میرشکاک، شاعر و نویسنده برجسته کشور، در برنامه «وطن‌پارسی» که در حوزه هنری اصفهان برگزار شد، با بیان نگرانی نسبت به زوال زبان فارسی، بر ضرورت پاسداشت و ارتقای این زبان تاکید کرد. وی هشدار داد که اگر ایرانی‌ها به فکر صیانت از زبان خود نباشند، در چند دهه آینده چیزی به جز نامی کم‌رنگ از زبان فارسی باقی نخواهد ماند. این هشدار را باید جدی گرفت، چه از منظر فرهنگی و چه به دلیل اهمیت غیرقابل انکار زبان فارسی در تقویت هویت و گردشگری فرهنگی در شهرهایی مانند اصفهان.
نقش زبان فارسی در نگهداری فرهنگ و سفرهای معنوی به اصفهان
اصفهان با بناهای تاریخی بی‌نظیر و فرهنگ غنی، یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری ایران است که زمینه‌ای مناسب برای نمایش شاخص‌های زبان و فرهنگ فارسی فراهم کرده است. میرشکاک معتقد است ویژگی‌های یک قوم، آیین‌ها و باورهای آن در زبان آن‌ها بازتاب می‌یابد و زبان فارسی منشأ بسیاری از کنش‌ها و منش‌های فرهنگی مردم ایران است. بنابراین، حفظ زبان فارسی تضمین‌کننده ادامه جریان این فرهنگ و هنر است که در اصفهان چگونه جلوه‌گر شده است. گردشگران داخلی و خارجی با آشنایی با زبانی که در این شهر ریشه دارد، می‌توانند با عمق معنوی‌تر تاریخ و هنر ایران ارتباط برقرار کنند و حضور خود در اصفهان را تجربه‌ای فرهنگی و یادماندنی کنند.
زبان فارسی، بینش و منش ایرانی؛ اهمیت حضور شاعران در حفظ زبان فرهنگ‌ساز
میرشفاک زبان را تنها وسیله تفهیم ندانست بلکه آن را منش و بینش یک ملت خواند که در جریان آثار شاعران برجسته مانند حافظ، سعدی و مولانا تجلی می‌یابد. شاعران با کلام خود، زبان فارسی را زنده و جاری نگه می‌دارند و میراث فکری و فرهنگی هر دوره را به نسل‌های بعد منتقل می‌کنند. این موضوع برای گردشگری فرهنگی بویژه در شهرهایی مانند اصفهان که منزلگاه بسیاری از شاعران و هنرمندان بوده، بسیار حائز اهمیت است. فعالیت‌های فرهنگی، برنامه‌های هنری و تورهای شعرخوانی و آموزش زبان فارسی می‌تواند در جذب گردشگران علاقه‌مند به فرهنگ اصیل فارسی نقش کلیدی ایفا کند.
اصفهان؛ نماد مکتب موسیقی سنتی و زبان فارسی در هویت فرهنگی ایران
میرشکاک، اصفهان را نمونه‌ای موفق در حفظ سنت‌های فرهنگی و هنری ایرانی معرفی کرد و به موسیقی سنتی مکتب سپاهان اشاره نمود که در این شهر رشد یافته است. این مکتب موسیقایی و زبان فارسی هم‌پوشانی دارند و هر دو نیازمند پاسداشت و گسترش هستند تا شاهد پویایی هنری و فرهنگی در منطقه باشیم. در این زمینه، گنجینه‌های ارزشمند مانند نگارگری، خطاطی و ادبیات شفاهی اصفهان، فرصتی طلایی برای گردشگری فرهنگی به وجود آورده است که زبان فارسی نقشی محوری در آن ایفا می‌کند.
تهدیدها و ضرورت اقدامات پیشگیرانه برای حفظ زبان فارسی در گردشگری
میرشکاک با تأکید بر این که زبان فارسی در حال دگرگونی و احتمالا در دهه‌های آینده به شکل امروزی خود باقی نخواهد ماند، نگرانی خود را درباره ناپایداری زبان ملی بیان داشت. وی بر این باور است که فقط وقتی زبان به منش و بینش تبدیل شود، می‌تواند به عنوان عنصر مهمی در تقویت هویت فرهنگی و گردشگری مثمرثمر باشد. این ضرورت برای اصفهان بیش از سایر نقاط دیده می‌شود، چرا که شهر میزبان میراثی عظیم از تاریخ، هنر و ادبیات فارسی است. حفظ زبان فارسی نیازمند ترویج فرهنگ نوشتاری، آموزش عمومی و پشتیبانی از فعالیت‌های هنری با محوریت زبان است.
راهکارهای ارتقای زبان فارسی برای توسعه گردشگری فرهنگی در اصفهان
برای حفظ زبان فارسی و ارتقای جایگاه آن در گردشگری اصفهان، اقدامات زیر ضروری است:
• برگزاری کارگاه‌ها و دوره‌های آموزش زبان فارسی برای گردشگران و علاقه‌مندان، با هدف آشنایی عمیق‌تر با فرهنگ و ادبیات ایران
• برگزاری رویدادهای فرهنگی، شعرخوانی و معرفی آثار شاعران بزرگ فارسی‌گودر قالب جشنواره‌های محلی
• استفاده از فناوری‌های نوین برای دیجیتال‌سازی متون ادبی فارسی و تهیه محتوای چندرسانه‌ای جهت آموزش غیرحضوری
• ترویج گردشگری معنوی بر اساس اشعار و قصه‌های فارسی که جهت‌دهنده تجربه‌ای خاص به بازدیدکنندگان خواهد بود
• حمایت از هنرمندان عرصه ادبیات و موسیقی سنتی جهت حفظ و توسعه مکتب‌های فرهنگی بومی مانند مکتب سپاهان
زبان فارسی؛ سرمایه بزرگ گردشگری فرهنگی اصفهان
زبان فارسی بخشی inseparable از هویت فرهنگی و گردشگری اصفهان است که می‌تواند گردشگران را به تمیزها و ژرفای تمدن ایرانی پیوند دهد. بحران زبان فارسی همانند تهدیدی جدی برای توسعه گردشگری مبتنی بر فرهنگ و هنر این شهر تاریخی است. اما با توجه مناسب و اصلاح راهبردی، می‌توان این میراث را به صورت پویایی حفظ کرد و اصفهان را به قطب گردشگری فرهنگی و معنوی در سطح ملی و بین‌المللی تبدیل نمود. باید به یاد داشته باشیم که زبانی که از دست برود، هویتی نیز از دست داده شده است، و اصفهان باید به پاسدار این زبان مادر تبدیل شود.
دیدگاهتان را بنویسید