باید هر روز کنار گوش حکومت ها از ضرورتِ عدالت و زشتیِ ظلم گفت

ظلم قابل وساطت نیست!

به حکم عدل و عقل هر پیامبری میتواند برای هدایت بشر هر اقدام مثبتی را داشته باشد.

سوال اینجاست ؛ آیا پیامبر میتواند در مورد “ظالم” با خدا بگونه ای صحبت کند که از سخن او استفاده یک نوع فرصت دهی به ظالم باشد؟

 ظلم در رابطه با “حق الله”

قرآن کریم ، در مورد امر خدا به نوح در رابطه با ساختن کشتی ، سخن و یا اینکه نوح اراده چه سخنی داشته ، مطلبِ روشنی ندارد و فقط به غمِ نوح از حادثه قریب الوقوعِ غرق شدن همه اشاره دارد. اما از پاسخ شدید خدا شاید سخنِ دلِ نوح قابل تصور باشد. خلاصه ، در مورد کمترین درنگ درباره ظالم ، از ناحیه ربوبی به نوح (ع) چنین خطاب صریح آمد : “وَ لَا تُخَاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُوا ؛ در مورد ظالمین با من حرف نزن … (هود/۳۷ و مومنون/۲۷)

اهمیت این آیه در تکرار آن در قرآن است ، و اینکه این تعبیر دارای یک شدّت و حِدّتِ بی نظیری است!

این ادبیاتِ پر غلظت خدا حکایت از آن دارد که انبیاء با همه درجات قرب به خدای سبحان اجازه سخنی با خدا را ندارند که از مفاد آن کمترین بار مثبتی برای ظالمین درنظرگرفته شود.

ظلم در رابطه با حق الناس

آنچه در رابطه با سخن خدای متعال و نوح پیامبر ، ملاحظه نمودید؛ در رابطه با “حق الله” بود ، چون قوم نوح مرتکبِ حق اللهی بنام بت پرستی و شِرک بودند ، و خداوند متعال به سخت ترین شکل برخورد نمود . حال اگر ظلم در رابطه با “حق الناس” باشد ، چقدر سنگین و پر هزینه، و دارایِ مکافات غلیظ و شدیدی است ؟!

پیامبر رحمت (ص) فرمود: روز قیامت بنده خوشحال از حسنات خود وارد محشر مى شود. مردى مى آید و مى گوید: پروردگارا ! این مرد به من ظلم کرده است. پس، از حسنات او برداشته و در حسنات آن مرد داد خواه گذاشته مى شود. به همین ترتیب افرادى که در حق آنها ستم کرده است مى آیند تا جایى که حتى یک حسنه براى او باقى نمى ماند. از آن پس اگر کسى بیاید و حق خود را از او بخواهد از گناهان آن مرد برداشته و به گناهان او افزوده مى شود. بدین سان همچنان داد مردم از او گرفته مى شود ، تا آن که به آتش درآید. ( روضه الواعظین/۵۱۲ )

ظلم‌‌ و بازی با اعصاب مردم

ظلم در رابطه با “حق الناس” دائره وسیعی دارد ؛ یک نمونه آن ؛ ظلم سیاسی است ، یعنی ؛ حذف رقیب برای ماندنِ خود و همفکران خود !

نمونه دیگر آن ؛ ظلم اقتصادی است که نتیجه اش در سختیِ معیشت مردم نمایان میشود بطوریکه مردم “شریف” را در پیش چشم خانواده و جامعه “ذلیل” میکند !

نمونه دیگر آن ؛ ظلم های از سنخ خبری است که باعثِ معطلی مردم و در نتیجه بازی با اعصاب و روان مردم است!

تمام اینها مصادیق ظلم است و ظالم باید منتظر شدیدترین عکس العملِ ظلمِ خود باشد که حداقل مکافات آن ؛ انتقام منطبق بر آن ظلم است .

امام علی (ع) فرمود: خدا فرموده؛ به عزّت و جلالم سوگند؛ از ظلم هیچ ظالمى نمیگذرم گرچه زدن مشتى باشد، یا شاخ زدن گوسفندِ شاخدارى به گوسفندى بى شاخ،خداوند تقاصّ بندگان را از یکدیگر مى گیرد، تا جایى که هیچ کس به گردن دیگرى حق و مظلمه اى نداشته باشد، آن گاه ایشان را براى حسابرسى مى فرستد.(المحاسن؛ ج۱ص۶۸ )

 خطرِ آزار و اذیتِ مردم

خدای متعال از ظالمانِ اجتماعی و سیاسی و اقتصادی که نتیجه ظلم آنان بر تمام قامت جامعه دینی بشکل “آزار و اذیت” وارد میشود ، تعبیر “تهمت و گناه آشکار” نموده است ؛ “والَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَاناً وإثْماً مبیناً.(احزاب ۵۸)