صدایی که آن‌ها نمی‌شنوند را بشنویم

برای شنیدن ناشنوایان در روز جهانی ناشنوایان

امروز به مناسبت هفتم مهرماه، روز جهانی ناشنوایان، به بررسی زندگی گروهی از شهروندان اصفهانی می‌پردازیم که در سکوتی پر از سخن زندگی می‌کنند. ناشنوایان، افرادی که دنیای صدا برایشان بی‌معناست، اما نیازمند توجه و حمایت همه جانبه‌اند.

اصفهان شهری پر از صداهای شنیدنی و نشنیدنی

به گزارش پایگاه خبری سپاهان خبر اصفهان شهری است که در هر گوشه‌اش صدایی جاری است؛ از نوای گنجشک‌های چهارباغ تا صدای چکش مسگران بازار نقش‌جهان. اما در کوچه پس‌کوچه‌های این شهر، ناشنوایانی زندگی می‌کنند که این صداها را نمی‌شنوند و در دنیای سکوت غرق‌اند.

ناشنوایی؛ اختلال پنهان از نوزادی

ناشنوایی یکی از اختلال‌های پنهانی است که در نخستین ماه‌های زندگی نوزادان بروز می‌کند. بر اساس آمار، از هر هزار تولد، بین ۲ تا ۴ نوزاد دچار درجاتی از ناشنوایی هستند. غربالگری شنوایی در نوزادی بهترین زمان تشخیص و مداخله است، اما این خدمات هنوز به طور کامل در سراسر کشور انجام نمی‌شود.

آمار ناشنوایان در ایران و اصفهان

از یک‌میلیون و ۶۰۰ هزار فرد دارای معلولیت تحت پوشش سازمان بهزیستی، بیش از ۲۴۱ هزار نفر ناشنوا هستند، معادل حدود ۱۵ درصد. در استان اصفهان، از میان حدود ۱۲۰ هزار معلول، نزدیک به ۱۵ هزار ناشنوا و نزدیک به ۱۰ هزار نفر نیز با مشکلات گفتاری روبه‌رو هستند.

بحران کمبود مترجم زبان اشاره

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ناشنوایان اصفهانی، کمبود شدید مترجم زبان اشاره است. بسیاری برای انجام امور ساده اداری نیازمند همراهی خانواده‌اند که باعث از دست رفتن استقلال آنان و احساس ناتوانی می‌شود.

چالش‌های اشتغال برای ناشنوایان

بیکاری یکی از دغدغه‌های اصلی ناشنوایان، به ویژه جوانان است. کارفرمایان اغلب تمایلی به استخدام ناشنوایان ندارند، حتی در مشاغلی که مهارت‌های لازم برای انجام آن را دارند. نمونه آن، مریم ۲۴ ساله است که با وجود تحصیل در رشته گرافیک کامپیوتری، به دلیل ناشنوایی از یافتن شغل مناسب بازمانده است.

مشکلات دسترسی به خدمات درمانی

دسترسی دشوار به خدمات درمانی از دیگر چالش‌های عمده ناشنوایان است. نبود مترجم زبان اشاره در بیمارستان‌ها موجب سختی تشخیص و درمان می‌شود و خانواده‌ها مجبورند در تمام مراحل همراه آنان باشند.

تبعیض و نگاه ناعادلانه جامعه

بزرگ‌ترین مشکل ناشنوایان شاید تنها ناتوانی شنوایی نباشد، بلکه نگرش تبعیض‌آمیز جامعه است. عدم آشنایی مردم با زبان اشاره باعث نگاه‌های متعجب یا تمسخرآمیز می‌شود که بر عزت نفس این عزیزان تأثیر منفی دارد.

راهکارها و ضرورت پذیرش اجتماعی

تعریف ۱۶ عنوان شغلی ویژه ناشنوایان و توسعه نهضت زبان اشاره قدم‌های مؤثری در بهبود وضعیت آنان است. با این حال، نیاز اصلی ناشنوایان، پذیرش و حمایت اجتماعی است؛ دست‌های مهربانی که نقاط قوتشان را ببیند و به جای ترحم، همراهشان باشد.