از «این-آن-ایگو» تا «بالا افتادن»

دومین گام پاتوق فیلم کوتاه اصفهان برداشته شد؛ فصل زاون قوکاسیان

پاتوق فیلم کوتاه اصفهان، که این روزها در فصل تازه‌ای با نام «زاون قوکاسیان» جان گرفته، فضایی‌ست برای دیدن، گفت‌وگو و اندیشیدن به سینما. پاتوق تنها محفلی برای نمایش فیلم نیست، بلکه مکانی‌ست برای رشد نگاه‌های تازه و جایی که فیلمسازان جوان می‌توانند با نقد و نظر کارشناسان، مسیر تجربه‌های خلاقانه خود را روشن‌تر کنند. سینما در چنین نشست‌هایی نفس می‌کشد و ایده‌ها از قاب‌های خام به ساختارهای زنده بدل می‌شوند.

به گزارش پایگاه خبری سپاهان خبر دومین جلسه این پاتوق برگزار شد و پنج فیلم کوتاه روی پرده رفتند:«این-آن-ایگو» به کارگردانی علیرضا عبدی، «جوجه رنگی» به کارگردانی فرید حاجی ، «دم دراز زرافه» به کارگردانی حامد رحیمی ، «بالا افتادن» به کارگردانی مریم بختاری و مستند «اسرار بخارا».

در ثنای پرداختن به ایده ؛ از «این-آن-ایگو» تا «بالا افتادن»

کارشناسی و گفت‌وگوهای این جلسه بر عهده ایمان آیینه‌دار بود؛ او با نگاهی از منظر زیبایی‌شناسی و مفاهیم سینمایی به تحلیل فیلم‌ها پرداخت. آیینه‌دار در آغاز سخنانش به اهمیت و دشواری ایده‌پردازی در فیلم کوتاه اشاره کرد و گفت: در این گونه سینمایی، فرصت اندک است و فیلمساز تنها با یک یا دو سکانس باید ایده‌اش را زنده کند. اگر ایده همچون گلدانی روی میز بماند و به آن پرداخته نشود، از حرکت بازمی‌ماند و تنها تصویری بی‌جان خواهد بود.

در بررسی فیلم «این-آن-ایگو»، او به شلختگی و آماتور بودن چیدمان پلان‌ها اشاره کرد و آن را نشانه‌ای از تجربه‌ورزی فیلمساز دانست. درباره فیلم «بالا افتادن»، گفت‌وگوها بر چگونگی تبدیل ایده به ساختاری منسجم ادامه یافت.

سپس در تحلیل دو فیلم «جوجه رنگی» و «دم دراز زرافه»، آیینه‌دار به مقایسه تمایزهای آن‌ها پرداخت: در «جوجه رنگی»، دوری فرزند از پدر به سرکوب و خشونت کودک منجر می‌شود، و در «دم دراز زرافه» آمیختگی افراطی این رابطه، به خشم دیگری شکل می‌دهد. او لحن فیلم دوم را متزلزل دانست و تأکید کرد که انتخاب‌های کارگردان در طنز و اسلوموشن، ایده‌ی اصلی فیلم را تضعیف کرده است.

آیینه‌دار همچنین یادآور شد که شخصیت‌های فرعی در هر فیلم نقشی اساسی دارند؛ همان‌قدر که باید به قهرمان داستان پرداخته شود، باید شخصیت‌های کاتالیزور نیز دیده شوند تا ساختار فیلم کامل گردد. از نظر بصری، او «جوجه رنگی» را فیلمی قابل دفاع دانست و درباره «دم دراز زرافه» به ویژگی جالب اجرای نقش‌ها توسط تنها دو بازیگر اشاره کرد.

در پایان، آنچه بر فضای جلسه سایه انداخت، تأکید بر خلاقیت بود؛ خلاقیتی که در هر یک از آثار، چه در ایده‌پردازی، چه در زبان دوربین و چه در بازی با ساختارهای زیبایی‌شناسی، حضوری پررنگ داشت. پاتوق فیلم کوتاه اصفهان با چنین نشست‌هایی نه تنها بستری برای نمایش فیلم، که کارگاهی زنده برای پرورش نگاه‌های تازه و آینده‌ای روشن برای سینمای کوتاه ایران است.