نصب تابلوی جدید مزین به نام شهید در منطقه ۱۰ اصفهان
روستای خشوئیه یکی از جاذبه های گردشگری در جوار زاینده رود و در حاشیه باغ‌بهادران است روستایی با چنار هزارساله و حمام تاریخی‌اش، گنجی پنهان از میراث و طبیعت است که می‌تواند با رونق بومگردی، چهره‌ای تازه از خود به گردشگران نشان دهد. احیای بومگردی در این روستا نه تنها به معرفی بهتر آن کمک می‌کند، بلکه می‌تواند جان دوباره‌ای به بافت تاریخی و زندگی مردمانش ببخشد.
به گزارش سرویس میراث و گردشگری پایگاه خبری سپاهان خبر سیروس محمدی، دهیار روستای خشوئیه است وی در طی بازدید از این روستا ، جاذبه هایش را معرفی کرد و گفت : دلم می‌خواهد روزی بیاید که نام روستایم بر زبان گردشگران جاری شود.
وی افزود : در بین ۴۰ روستای بخش لنجان، خشوئیه تنها روستایی است که بیشترین قابلیت را برای جذب گردشگر دارد.
وی با نگاهی نگران از فرصت‌های از دست‌رفته افزود: یکی از مهم‌ترین دلایلی که گردشگری در روستا هنوز شکل نگرفته، نبود اقامتگاه‌های بومگردی است. برای ایجاد بومگردی موفق، باید زیرساخت‌های لازم فراهم شود و ما بارها این موضوع را با اهالی در میان گذاشته‌ایم، اما مشکل اصلی به مالکیت خانه‌ها بازمی‌گردد مثلاً خانه‌ای داریم که یک نفر سالها پیش صاحب آن بوده اما بیست وارث دارد و همین موضوع باعث می‌شود هیچ اقدامی عملی نشود.
محمدی ادامه می‌دهد: مشکل دیگر این است که خشوئیه هنوز آن‌طور که باید شناخته نشده است. ما دو اثر ثبت‌شده ملی داریم چنار کهنسالی که ریشه‌هایش در تاریخ تنیده است و حمام قدیمی که آجرهایش هنوز بوی گذشته را می‌دهند با این حال، معرفی این آثار و بافت تاریخی روستا نیازمند برنامه‌ریزی جدی است.
دهیار روستا با حسرت به دالان‌های خاکی و دیوارهای کاهگلی اشاره کرد و افزود: اگر این دالان‌های پرخاطره به گردشگران معرفی شوند، خشوئیه دوباره جان می‌گیرد اینجا هر کوچه، قصه‌ای دارد و هر خانه، یادگاری از سال‌های دور است.
محمدی تأکید می‌کند: هدف ما تنها ساخت جاده و اقامتگاه نیست، بلکه می‌خواهیم ظرفیت‌های مغفول‌مانده خشوئیه را زنده کنیم چرا که این روستا می‌تواند مقصدی متفاوت برای گردشگران باشد، اگر کمی بیشتر دیده شود.
دیدگاهتان را بنویسید