آیا می دانید که بلوغ عاطفی چیست ؟
آقای مسعود پزشکیان فراموش نکنید که در وهم انگیز ترین و حساس ترین تاریخ ایران، اینبار هم اکثریت آمدند و دست به دست هم دادند تا شاید کشورشان باردیگر آباد شود به مهر، با اینکه بی مهری ها دیده بودند و دیگر رمقی برای اعتماد و همراهی نداشتند. حتی بسیاری از آن هایی که زخم های عمیق تری از نامهربانی ها و بی عدالتی ها در درونشان کهنه شده بود نیز پاشنه کفش بالا کشیدند، الهی به امید توگفتند و آمدند تا مبادا مملکتشان به سرنوشت این کشور و آن کشور دچار شود و همین تکه های باقی مانده اش هم به تاراج برده شود. حتی همان دهه هشتادی های معترض هم چشمشان را بر ناملایماتی که سپری می کنند، بستند تا نشان دهند صدای فریادشان نه از دشمنی با وطنشان بود بلکه از اندوه تبعیض های اقتصادی و اجتماعی به آسمان بلند شد. تا به کوته فکران و دشمنان واقعی ایران نشان دهند که پای سرزمینشان می ایستند و اجازه نمی دهند خوراک کفتارهای داخلی و خارجی شود. همه باز هم آمدند تا به دنیا ثابت شود، ایران دیار متعصبانِ به آب و خاک است.
آقای فوق تخصص جراحی قلب و عروق، لطفا شجاعت کلامت را در عمل هم نشان بده تا کاری شود کارستان، تا قلب و عروق ۸۰ و اندی جمعیت در داخل و هزاران ایرانیِ وطن پرست درخارج، قلب و عروقشان از گرفتگی دربیاید و آن هایی که سرزنش ها و طعنه ها را به جان خریدند، از جوهری شدن انگشتش سبابه شان پشیمان نشوند.
البته و قطعا این را هم می دانیم که هیچ رئیس دولتی به تنهایی نتوانسته و نمی تواند دست به آچارِ تعمیرات شود و چرخ دهنده هایی را که سال هاست فرسوده شده به حرکت دربیاورد. پس ابتدا مراقب باشید که برای چیدن کابینه تان چگونه مهره چینی می کنید. واضح تر بگوئیم، لطفا تعارفات را کنار بگذارید و نخبگان واقعی را جایگزین پخمگان پرادعا و نان به نرخ روزخورها کنید.
لطف و مهربانیتان را برای ملت هزینه کنید و در مواجهه با فرصت طلب های پرنیرنگ و ریا، قاطعیت داشته باشید. خودتان بهتر می دانید که بخش های مختلف کشور سالهاست به دلیل همین مماشات ها با بدخیمی های متعددی دست و پنجه نرم می کند، از اقتصاد گرفته تا فرهنگ و سیاست و سلامت و غیره. یکی از بارزترین نمونه هایش وجود فسادهای سیستماتیک درنظام درمان و سلامت و مشخصا حوزه دارویی است.
یقینا جامعه از رئیس جمهوری که خود پزشک است توقع بیشتری برای علاج بسیاری از این مرض ها را دارند که به جان پیکردرمان و سلامت کشور رخنه کرده است. چراکه می دانند مسعود پزشکیان عمرحرفه ایش را در لابه لای همین سیستم بیمار طی کرده است، چه درلباس طبابت و چه درقامت مدیریت و وزارت. رسانه ها نیز انتظار دارند که با همان صراحت و شهامت همیشگی، دست به کار شفاف سازی شده و اقدامات اصلاحی اساسی انجام دهید. به عنوان مثال باندهای غول پیکر مافیای دارو که کمتر شوند، سایر اوضاع بیمه ای، تعرفه ای، خدماتی و غیره که اصلاح شود، یقینا بیمار هم رنج کمتری جز رنج بیماری را متحمل خواهد شد.
راستی، مراقب دولت درسایه نیز باشید. هرچند تجربه نشان داده است که این حواس جمعی چندان هم به کار نمی آید و هر احتمالی ممکن می شود.
به هرحال گفتنی ها را هم خودتان گفته اید و هم دیگرانی که هنوز اندک نور امیدی به بهبود، در دلشان سوسو می زند. فقط امیدواریم تا پایان دوره تان اجازه داشته باشید که همین مسعود پزشکیان که الان هستید باقی بمانید و حال ملتی که هنوز پای مملکتشان ایستاده اند را خوش کنید.
به نوبه خودمان آروز می کنیم که دراین مسیر پر از سنگلاخ، سرتان نیز سلامت بماند.
دیدگاهتان را بنویسید