از نقش جهان در نصف جهان به کل جهان
طبق گزارش انجمن آلزایمر ایران، هر پنج دقیقه یک نفر در کشور به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شود، بیماری‌ای که نه درمان قطعی دارویی دارد و نه راه جراحی برای توقف آن وجود دارد. این آمار حکایت از بحران روزافزون این بیماری در جامعه ایرانی دارد.
روند پیشرفت و طول دوره بیماری آلزایمر
به گفته احمد چیت‌ساز، متخصص مغز و اعصاب، بیماری آلزایمر معمولاً طی ۸ تا ۱۲ سال روند پیشرفت خود را طی می‌کند و با درگیرکردن حافظه، رفتار، شخصیت و توان پردازش اطلاعات بیمار، زندگی فرد و خانواده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
آغاز علائم از حافظه کوتاه‌مدت و تاثیرات ژنتیکی
اولین علائم بیماری معمولاً حافظه حسی و کوتاه‌مدت را هدف قرار می‌دهد و می‌تواند در سنین ۳۰ تا ۴۰ سالگی، به ویژه در افراد دارای سابقه ژنتیکی، شروع شود.
تجمع پروتئین‌های سمی مغزی؛ عامل اصلی تخریب
یکی از مکانیسم‌های تخریب سلولی در بیماران آلزایمری، تجمع پروتئین بتاآمیلوئید و دیگر پروتئین‌های سمی در مغز است که باعث از کار افتادن سلول‌های عصبی می‌شود.
علائم بارز آلزایمر در سنین بالا
این بیماری بیشتر پس از ۶۵ سالگی نمایان می‌شود و نشانه‌هایی مانند فراموشی، گم کردن اشیاء، تکرار سوالات، و تغییرات رفتاری و روانی را به دنبال دارد که باعث اختلال در زندگی روزمره می‌شود.
مراقبت روانی و اصلاح سبک زندگی؛ کلید ارتقای کیفیت زندگی
اگرچه درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد، اما با مشاوره روانشناسی، مراقبت دقیق و اصلاح سبک زندگی می‌توان کیفیت زندگی بیماران و خانواده‌هایشان را بهبود بخشید.
بیماران و خانواده‌ها تحت فشار روانی شدید
فریماه افشارزاده، روان‌درمانگر، تأکید می‌کند که بیماران و خانواده‌هایشان با فشارهای روانی شدید روبه‌رو هستند و آموزش مراقبان و حمایت اجتماعی نقش مهمی در بهبود شرایط دارد.
علائم رفتاری و روانشناختی، چالش بزرگ مراقبت
فریبا فغانی، متخصص مغز و اعصاب، اشاره داشت که علائم روانشناختی مانند پرخاشگری، توهم، افسردگی و بی‌قراری در مراحل پیشرفته بیماری، بار سنگینی بر دوش خانواده‌ها و مراقبان گذاشته است.
افزایش چشمگیر تعداد مبتلایان و کاهش سن بیماری
با توجه به گزارش‌ها، بیش از یک میلیون و پانصد هزار نفر در ایران به آلزایمر مبتلا هستند. همچنین سن ابتلا به این بیماری به حدود ۴۵ سال کاهش یافته است که زنگ خطری جدی برای جامعه محسوب می‌شود.
ضرورت آموزش و آگاهی‌بخشی عمومی برای حمایت از بیماران
آموزش خانواده‌ها و افزایش آگاهی عمومی در مورد تبعات و مراقبت‌های مربوط به بیماری آلزایمر، گامی حیاتی برای حمایت از بیماران و بهبود کیفیت زندگی آنان است. همراهی جامعه و سازمان‌های مرتبط ضروری است تا بیماران هرگز در مسیر دشوار خود تنها نمانند.
آلزایمر به عنوان یکی از مهم‌ترین بیماری‌های عصبی در ایران رو به افزایش است و افزایش تعداد مبتلایان و کاهش سن ابتلا، ضرورت توجه فوری به پیشگیری، مراقبت و تامین زیرساخت‌های پزشکی و روانی را بیش از پیش نمایان می‌کند. این بیماری پیچیده نیازمند رویکردی جامع است که با آموزش، حمایت روانشناختی و بهبود سبک زندگی بتواند اثرات آن را کاهش دهد و سهم ما در کمک به بیماران و خانواده‌های محترمشان را بهبود بخشد.
دیدگاهتان را بنویسید