اصفهان، یکی از مهمترین کلانشهرهای صنعتی و فرهنگی ایران، در هفتههای اخیر با بحران شدید آلودگی هوا مواجه بوده است. شاخص کیفیت هوا در روزهای ۱۰ و ۱۱ آذر ۱۴۰۴ به ترتیب عدد ۱۶۷ و ۱۶۵ را نشان داد که در محدوده ناسالم برای عموم مردم قرار دارد.
به گزارش سرویس سلامت پایگاه خبری سپاهان خبر با وجود این شرایط بحرانی، تعطیلی مدارس، دانشگاهها و ادارات تنها در روزهای خاص و بهصورت محدود اجرا شده و دورکاری ممتد همچنان در دستور کار قرار نگرفته است. این گزارش به بررسی دلایل این تصمیمات، نظرات کارشناسان و راهکارهای پیشنهادی برای مدیریت بهتر بحران آلودگی هوا در اصفهان میپردازد.
وضعیت آلودگی هوا در اصفهان؛ قرمز و هشداردهنده
بر اساس دادههای رسمی، اصفهان در سال جاری تنها ۲ روز هوای پاک داشته و بیش از ۱۱۸ روز ناسالم را تجربه کرده است. در روزهای اخیر، شاخص آلودگی هوا به عدد ۲۴۲ نیز رسیده که در محدوده بسیار خطرناک قرار دارد. این وضعیت نهتنها سلامت عمومی را تهدید میکند بلکه فعالیتهای اقتصادی، آموزشی و اجتماعی را نیز مختل کرده است.
تعطیلیهای مقطعی؛ تصمیماتی ناکافی در برابر بحران
در روز چهارشنبه ۱۲ آذر، مدارس، دانشگاهها و ادارات استان اصفهان به دلیل آلودگی هوا و شیوع آنفلوآنزا تعطیل شدند. اما این تعطیلیها تنها برای یک روز اعمال شد و هیچ برنامهای برای دورکاری ممتد یا تعطیلی بلندمدت اعلام نشد. این در حالی است که بسیاری از شهروندان و کارشناسان معتقدند تعطیلیهای مقطعی نمیتواند پاسخگوی بحران فعلی باشد.
چرا دورکاری ممتد اجرا نمیشود؟
برخی مسئولان اجرایی استان معتقدند که اجرای دورکاری ممتد نیازمند زیرساختهای فنی، هماهنگی بین دستگاهها و ارزیابی دقیق از پیامدهای اقتصادی است. همچنین، نگرانیهایی درباره کاهش بهرهوری، اختلال در خدمات عمومی و نبود زیرساختهای دیجیتال در برخی ادارات وجود دارد. با این حال، کارشناسان حوزه سلامت و محیط زیست تأکید دارند که سلامت شهروندان باید در اولویت قرار گیرد.
نظر کارشناسان؛ سلامت در اولویت است
دکتر نسترن رضوی، متخصص آلودگی هوا و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان، میگوید: آلودگی هوا در اصفهان به سطحی رسیده که میتواند باعث تشدید بیماریهای قلبی، ریوی و حتی مرگ زودرس شود. تعطیلی و دورکاری ممتد باید بهعنوان یک راهکار اضطراری در نظر گرفته شود، نه یک گزینه اختیاری.
مهندس علیرضا شریفی کارشناس مدیریت بحران، معتقد است: دورکاری در شرایط بحرانی مانند آلودگی هوا، نهتنها از سلامت کارکنان محافظت میکند بلکه میتواند به کاهش تردد و در نتیجه کاهش آلودگی کمک کند. زیرساختهای دیجیتال در بسیاری از ادارات وجود دارد و میتوان با برنامهریزی مناسب، بهرهوری را حفظ کرد.
دکتر مریم سادات موسوی، پزشک عمومی و فعال حوزه سلامت عمومی، هشدار میدهد: در شرایطی که شاخص آلودگی هوا در محدوده قرمز قرار دارد، حضور کودکان، سالمندان و بیماران در محیطهای عمومی خطرناک است. تعطیلی مدارس و دورکاری باید تا زمان بهبود شرایط ادامه یابد .
پیامدهای عدم تعطیلی ممتد
ادامه فعالیتهای حضوری در شرایط آلودگی شدید میتواند پیامدهای جبرانناپذیری داشته باشد:
• افزایش مراجعات به مراکز درمانی
• تشدید بیماریهای تنفسی و قلبی
• کاهش بهرهوری کارکنان به دلیل بیماری
• افزایش هزینههای درمانی و غیبتهای کاری
نقش صنایع و حملونقل در آلودگی هوا
اصفهان بهعنوان یک قطب صنعتی، میزبان صدها واحد تولیدی است که سهم قابلتوجهی در تولید آلایندهها دارند. همچنین، تردد خودروهای شخصی و حملونقل عمومی فرسوده، به تشدید آلودگی کمک میکند. پایش دقیق صنایع، نوسازی ناوگان حملونقل و توسعه حملونقل پاک از جمله راهکارهای کاهش آلودگی هستند.
راهکارهای پیشنهادی برای مدیریت بحران
برای مقابله با بحران آلودگی هوا در اصفهان، کارشناسان پیشنهادهای زیر را مطرح کردهاند:
1 – اجرای دورکاری ممتد در ادارات و سازمانها
2 – تعطیلی مدارس و دانشگاهها تا زمان بهبود شرایط
3 – پایش و محدودسازی فعالیت صنایع آلاینده
4 – نوسازی ناوگان حملونقل عمومی
5 – توسعه فضای سبز شهری و کاهش ساختوسازهای غیرضروری
6 – اطلاعرسانی شفاف و مستمر به شهروندان درباره وضعیت هوا
نقش شهروندان در کاهش آلودگی
شهروندان نیز میتوانند نقش مؤثری در کاهش آلودگی هوا ایفا کنند:
1 – استفاده کمتر از خودروهای شخصی
2 – استفاده از ماسکهای استاندارد در روزهای آلوده
3 – مشارکت در برنامههای محیطزیستی
4 – حمایت از سیاستهای کاهش آلودگی
ضرورت اقدام فوری
آلودگی هوا در اصفهان به مرحلهای رسیده که نیازمند اقدام فوری، هماهنگ و مستمر از سوی مسئولان، صنایع و شهروندان است. تعطیلیهای مقطعی و تصمیمات کوتاهمدت نمیتوانند پاسخگوی بحران فعلی باشند. اجرای دورکاری ممتد، پایش صنایع، نوسازی حملونقل و آموزش عمومی باید در دستور کار قرار گیرد تا بتوان از سلامت شهروندان محافظت کرد و پایداری شهری را حفظ نمود.











دیدگاهتان را بنویسید