×
×

به انگیزه اکران سینمایی «پیر پسر» در اصفهان؛
دیدار با «پیر پسر» روی پرده عریض

  • کد نوشته: 32049
  • 11 تیر 1404
  • ۰
  • باور کنید ندیدن این فیلم در سینما، بزرگ‌ترین حسرت زندگی‌تان خواهد شد. این را وقتی فیلم را در زمان اکران ندیدید و تماشای آن را به اکران آنلاین موکول کردید، می‌فهمید .
    دیدار با «پیر پسر» روی پرده عریض
  • باور کنید ندیدن این فیلم در سینما، بزرگ‌ترین حسرت زندگی‌تان خواهد شد. این را وقتی فیلم را در زمان اکران ندیدید و تماشای آن را به اکران آنلاین موکول کردید، می‌فهمید . به گزارش پایگاه خبری سپاهان خبر، «پیر پسر» فیلمی که این روزها کمتر کسی است که اسمی از آن نشنیده باشد، در هر محفل هنری و غیر هنری، مُحال است اسمی از این پسر نباشد. فعلاً سفیر تبلیغاتی این فیلم، بیننده است. تبلیغی که نه با هزینه گزاف و بیلبوردهای شهری، نه با تیزرهای بی‌شمار در شبکه‌های خارجی، بلکه بیننده‌ای که با حال خوب از سینما بیرون می‌آید و این خوب بودن را با کلام خود به اطرافیان منتقل می‌کند.

    فیلمنامه درخشان است

    اما چه در فیلم می‌گذرد که این‌گونه مخاطب را مدهوش خود می‌کند؟ مهم‌ترین نکته فیلم پیرپسر، فیلمنامه پویای آن است؛ فیلمنامه‌ای که سراغ موضوعاتی می‌رود که صحبت کردن درباره آن همچنان نیاز به تابوشکنی دارد و این فیلم این کار را به نحو احسنت انجام می‌دهد. فیلمنامه‌ای که فراتر از ذهن مخاطب است و فراتر از زمان خود.

    بازیگران سنگ تمام گذاشته‌اند

    تکراری‌ترین مسئله‌ای که هر منتقد و بیننده‌ای بعد از دیدن فیلم پیرپسر به آن اعتراف می‌کند، بازی بی‌نظیر هر چهار بازیگر اصلی است. هر چه آدم بخواهد طفره برود و از بازی‌ها سخن نگوید، نمی‌تواند بازی حسن پورشیرازی را نادیده بگیرد؛ غلامی که در سینمای ایران ماندگار شد. شاید بهترین تعریف برای این بازی، دیالوگ خود حسن پورشیرازی در فیلم باشد: «من خود شیطانم»
    اما نباید از بازی حامد بهداد به راحتی گذشت؛ بازی که شاید زیر سایه حسن پورشیرازی گم شد و به صراحت می‌توان گفت «پیر پسر» حامد بهداد را نجات داد.

    حامد بهدادی که در چند فیلم آخر خود، گام به گام به نابودی نزدیک می‌شد، امیدی تازه به طرفداران خود داد و با بازی درخشان خود در این فیلم نشان داد هنوز همان بهداد قدیمی زنده است.

    تماشای فیلم را مدیون تهیه‌کننده و پخش‌کننده‌ایم

    در آخر، باید گفت همه این نقدها و بَه بَه ها و چَه چَه ها مدیون پخش‌کننده جدید فیلم است. تهیه‌کننده نام‌آشنای فیلم، البته در عرصه بازیگری نه تهیه‌کنندگی، بابک حمیدیان، به تنهایی نمی‌توانست از پس اکران یک فیلم توقیفی سه ساعته بربیاید و تنها راه نجات فیلم، سپردن آن به یک پخش‌کننده قَدَر بود که این اتفاق افتاد و بازی همه سر برد انجام شد. هم مخاطب از دیدن یک فیلم شاهکار با کمترین سانسور محروم نشد، هم تهیه‌کنندگان خوشحال‌اند و هم پخش‌کننده با شرایط اکران پیش آمده، سود خود را می‌برد.

    نویسنده: مهدی محمدی
    برچسب ها

    دسته بندی مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *