در انتخابات ایران پس از انتخاب رئیس جمهور پزشکیان هنوز نتوانسته است کابینه منتخب خود را به جامعه و مجلس معرفی نماید و هنوز دولت جدید تشکیل نشده، رئیس جمهور منتخب نه با انتقادات جناح رقیب بلکه با کارشکنی، انتقادات و سهم خواهیهای حامیان خود مواجه شده است.
بدون شک و با یک نگاه منصفانه به فرآیندها و روابط سیاسی و حزبی در جهان باید اعتراف کرد که در تمام کشورهای جهان جدای از ایدئولوژی شاهد سهم خواهی احزاب جناح پیروز از کرسیهای کابینه هستیم، ولی در ایران به علت عدم وجود احزاب شناسنامه دار شاهد کثرت خود حزب پنداری افراد و گعدههای سیاسی هستیم که بعضا با توهم در میزان تاثیرگذاری خود در سطح افکار عمومی و جامعه خود را عامل اصلی پیروزی رئیس جمهور منتخب در جامعه میدانند و بنابر همین پندار شخصی، مطالبه گر سهم خود از کرسیهای مدیریتی کلان کشور هستند.
متاسفانه این سهم خواهی از دولت خیلی زود برای عده زیادی از این مطالبه گران قدرت که در کسب کرسیها ناکام میمانند تبدیل به دشمنی با رئیس جمهور منتخب شده و خیلی زود خود را در قالب گفتمانهایی همچون گذر از… و یا شبیه سازی رئیس جمهور به روسای جمهور ناکام ایران یا سایر کشورها خود را نشان خواهد داد.
بهتر است به یاد داشته باشیم پزشکیان نه تنها در شرایطی که کشور زیر بحرانهای خردکننده اقتصادی است عهده دار مسئولیت اجرایی کشور شده است بلکه در اولین روز مسئولیت خود با یکی از جدیترین تهدیدهای امنیتی در کشور مواجه شده است و رسم مردانگی و میهن پرستی اقتضا میکند در این شرایط نه تنها دوستان و یاران روزهای انتخابات، بلکه حتی طرفداران سایر کاندیداها و احزاب مخالف کمر بر یاری منتخب ملت بسته و به جای تخریب و سهم خواهی حامی او باشند.
البته این روزها کلید واژه همکاری با دولت و اعلام آمادگی برای همکاری دولت را بسیار میشنویم، ولی متاسفانه این کلیدواژه بیشترازاینکه به معنی اعلام همراهی باشد سهم خواهی از کابینه و دولت است، بهتر است در این روزهای خطیر همگی به انتخاب رئیس جمهور در چیدمان کابینه احترام گذاشته و اجازه دهیم تا رئیس جمهور با فراغ بال همکاران خود را انتخاب نماید و به یاد داشته باشیم گاهی بهتر است کمی دورتر بنشینیم هرگاه لازم باشد صدایمان میکنند.
دیدگاهتان را بنویسید